کلبه در کنار ساختمان شماره دو هتل دیزین، در دامنه  کوه و در کنار پیست اسکی قرار دارند. کلبه‌های چوبی شله از اقامتگاه‌های محبوب پیست اسکی دیزین محسوب می‌شوند و دارای امکانات مناسبی از جمله شومینه، تراس، باربیکیو، سرویس فرنگی، ارائه خدمات بهداشتی هستند. 

پیست اسکی دیزین در اوایل سال با نصب یک دستگاه تله اسکی سیار آغاز به کار کرد تا ورزشکاران تیم ملی اسکی ایران در قبل از انقلاب مکان خوبی برای تمرین داشته باشند، در ادامه است.قبال مردم از این محل یک دستگاه تله سیژ با دو کیلومتر و متر در سال خورشیدی برای رفت و آمد اسکی بازان به نقاط بالای پیست نصب گردید، در بین سال های تا ۵ با تلاش زیاد آقای کاظم پور فقید از موسسین پیست دیزین اولین تله کابین ایران از پایین منطقه به قله دیزین نصب و افتتاح گردید تا کم کم به یکی از برترین پیست های اسکی خاورمیانه در آن سالها بدل شود.

بسیاری از ما تابستان را فصل ورزش، سفر و خوشگذرانی می‌دانیم اما اگر از علاقه‌مندان به زمستان و ورزش‌های زمستانی منطقه دیزین در نزدیکی تهران با امکانات زیادی در زمینه ورزش‌های زمستانی در انتظار شماست. پیست‌های مختلف اسکی و ورزش‌های زمستانی که می‌تواند مورد است.فاده افراد مبتدی و حرفه‌ای قرار گیرد. پیست بین المللی دیزین دارای شهرت جهانی بوده و هر ساله توریست‌های زیادی از سراسر جهان برای اسکی به این پیست می‌آیند و مسابقات بین المللی اسکی نیز در این محل برگزار می‌شود.

روکشهای لایه کروم رنگی شبیه نقره ٬ سفید مایل به آبی دارند. قدرت انعکاس سطح کرومکاری شده و کاملا″صیقلی شده در حد ۵ % است )برای نقره  %و نیکل  %( در حالی که خاصیت انعکاس نقره و نیکل با گذشت زمان ضایع میشود ٬ در مورد کروم تغییری حاصل نمیشود. لایه های کروم قابل جوشکاری نبوده و رنگ کاری و نقاشی را نمی پذیرند. کروم در مقابل گازها ٬ موادقلیایی و نمک ها مقاوم است. اما اسید سولفوریک واسید کلریدریک وسایر اسیدهای هالوژندار در تمام غلظت ها ودر تمام درجه حرارت ها بر روی کروم تاثیر می گذارند. به دنبال رویین شدن شیمیایی ٬ روکشهای کروم مقاومت خوبی در اتمسفر از خود نشان می دهند و کدر نمی شوند . از این رو به تمیز کردن و یا نو نمودن توسط محلول ها یا محصولات حل کننده اکسیدها را ندارند. روکشهای کروم تا۵۵ درجه سانتیگراد هیچ تغییری از نظر کدر شدن متحمل نمیشوند. رویین شدن حالتی است. که در طی آن در سطح کروم ٬ اکسید کروم(+) تشکیل می شود.

اساس کلی این روش بر اصول جدول پتانسیل فلزها پایه‌ریزی شده است.. فلزی که باید پوشیده شود باید پتانسیل آن بسیار ضعیف‌تر (فلز فعال) از پتانسیل فلز پوشنده (فلز نجیب) باشد. و فلزی که باید ترسیب شود باید در محلول به حالت یونی وجود داشته باشد. برای مثال به هنگام غوطه‌ور نمودن یک میله آهنی در یک محلول سولفات مس فلز آهن فعال است. و الکترون واگذار می‌کند و به شکل یون آهن وارد محلول می‌شود. دو الکترون روی میله آهن باقی می‌ماند.

فرایند آبکاری معمولا″ با فلزات گرانبها چون طلا و نقره و کروم جهت افزایش ارزش فلزات پایه مانند آهن و مس و غیره و همچنین ایجاد روکشی بسیار مناسب (در حدود میکرومتر) برای است.فاده از خواص فلزات روکش کاربرد دارد. این خواص می تواند رسانایی الکتریکی و جلوگیری از خوردگی باشد. فعل و انفعال بین فلزها با واسطه های محیطی موجب تجزیه و پوسیدگی آنها می شود چون فلزها میل بازگشت به ترکیبات ثابت را دارند. پوسیدگی فلز ممکن است. به صورت شیمیایی(توسط گازهای خشک و محلولهای روغنی گازوئیل و نفت و مانند اینها) و یا الکتروشیمیایی (توسط اسیدها و بازها و نمک ها) انجام پذیرد. طبیعت و میزان خوردگی به ویژگی های آن فلز٬ محیط و حرارت وابسته است.. روشهای زیادی برای جلوگیری از خوردگی وجود دارد که یکی از آنها ایجاد روکشی مناسب برای فلزها می باشد و معمول ترین روشهای روکش فلزها عبارتنداز: رنگین کردن فلزات ٬ لعابکاری ٬ آبکاری با روکش پلاستیک٬ حفاظت کاتدیک و آبکاری با فلزات دیگر.

این روش عبارت است. از ارتباط دادن فلز پایه با یک فلز اتصال. جسم اتصال نقش واگذارکننده الکترون را ایفا می‌کند. برای مثال هنگامی که یک میله آهنی (فلز پایه) همراه یک میله آلومینیومی,به عنوان جسم اتصال در داخل یک محلول سولفات مس فرو برده می‌شود, دو فلز آهن و آلومینیوم به جهت فعال تر بودن از مس, به صورت یون فلزی وارد محلول می‌شوند و روی آنها الکترون باقی می‌ماند و چون فشار انحلال آلومینیوم از آهن بیشتر است. از این رو اختلاف پتانسیلی بین دو فلز ایجاد شده و الکترون‌ها در روی یک سیم رابط, از سوی آلومینیوم به طرف آهن جاری می‌شوند. بنابراین مشاهده می‌شود که مقدار زیادی از یونهای مس محلول روی آهن ترسیب می‌شوند .ضخامت قشر ایجاد شده نسبت به روش ساده تبادل بار بسیار ضخیم‌تر است.. از روش اتصال برای پوشش‌کاری فلزات پیچیده است.فاده می‌شود.

فرآیند جیوه دهی : در این فرآیند حدود گرم جیوه را داخل ظرف شیشه ای ریخته و به آن گرم اسید نیتریک رقیق شده توسط سه برابر آب مقطر اضافه می کنند. برای این که جیوه کاملاً حل شود مخلوط را آرام آرام گرم کرده به آن اسید می افزایند. در نهایت لیتر آب به محلول فوق اضافه کرده و خوب به هم می زنند. با غوطه ور کردن قطعات برنجی مسی یا نقره آلمانی در این محلول لایه ای نازک و براقی از جیوه سطح آنها را می پوشاند.