مصالح مورد نیاز برای نازک کاری، ظاهر ساختمان ها را بهتر می کند. انواع مختلفی از نازک کاری و روش­های اجرا وجود دارند که درطول روند ساخت پروژۀ ساختمانی  اعمال می شوند. نازک ­کاری های طبیعی و اعمال­شده برای بافت ساختمان به دو نوع تقسیم می شوند. نازک کاری طبیعی که باعث پایان طبیعی کار می­شود و نیازی به است.فاده از مصالحی مثل الوار، سنگ، آجر و شیشه نیاز نیست. نازک کاری اعمال شده مصالحی مانند رنگ یا گچ برای چوب یا دیوارها است..

در  بخش‌هایی از ساختمان مثل آشپزخانه، حمام و سرویس بهداشتی که مرتبا در معرض رطوبت قرار دارند، لازم است. کف و دیواره‌ها با روش‌هایی همچون قیرو گونی کردن و است.فاده از متریال آببند، عایق‌کاری شوند. از دیگر نقاط حساس ساختمان که در مراحل بعدی عایق می‌شوند می‌توان به پشت بام و دیوارهای خارجی اشاره کرد.

قرنیز را می توان بسته به سلیقه، به صورت هم سطح با دیوار و یا بیرون از آن اجرا کرد. از جنس‌های به کار گرفته شده به عنوان قرنیز می‌توان به چوب، ام دی اف، پلاستیک و یا سنگ اشاره کرد. جدا از زیبایی بخشیدن به دیوار، عبور دادن تأسیسات باریک از میان قرنیز و همچنین جلوگیری از نفوذ رطوبت به دیوار نیز برخی دیگر از مزایای قرنیز هستند.

این اقدام در طبقه همکف انجام می‌گیرد تا بدین وسیله از نفوذ رطوبت زمین به درون نازک کاری کف جلوگیری شود. اگر خاک اطراف رطوبت داشته باشد، بر روی کف سیمانی، قیر و گونی به صورت سه لایه اجرا می‌شود. در صورتی که خاک رطوبت طبیعی داشته باشد، انجام یک لایه کافی خواهد بود. در انجام این مرحله از نازک کاری باید توجه داشته باشیم که هیچ گونه منفذی بر روی کف باقی نماند.

ما اغلب درمورد «نازک کاری معماری» در صنعت ساختمان­سازی و به زبان روزانه در رابطه با جنبه های یک ساختمان سخن می گوییم که برای هرکسی که هر دو قسمت بیرونی و داخلی ساختمان را مشاهده می کند، مشهود است.. معماران و طراحان به ­طور معمول از این اصطلاحات است.فاده می کنند به­ خصوص برای معرفی طیف گسترده ای از کارهای سطحی روی سطوح افقی (کف ها و سقف ها) و سطوح عمودی (دیوارها) که روی عناصر اصلی سازۀ ساختمان قرار گرفته اند تا تجربۀ ظرافت قسمت های داخلی و خارجی یک ساختمان را تکمیل­کنند یا ارتقا ­ببخشند.