اولین کسی که ادعای صعود به دماوند را کرده‌، ابودلف خزرجی است. که در سفرنامه خود به صعودش اشاره کرده و شرحی از قله دماوند داده است.. پس از وی قزوینی، مسعودی، ابن فقیه و نیز ناصر خسرو اشاراتی به موقعیت صعود دماوند داشته‌اند. در زمان‌های قدیم عده‌ای خود را به قلهٔ دماوند رسانیده بودند. ناصر خسرو در سفرنامه اش نوشته است.:

در جبهه جنوبی کوه دماوند آبشاری یخ‌زده وجود دارد که در جهان منحصربه‌فرد است.. بلندی آن متر و قطر آن متر است. و یخ آن هیچ‌گاه ذوب نمی‌شود. در فصل تابستان، هر روز بر اثر تابش آفتاب در حدود ظهر و یک ساعت بعدازظهر، دمای هوا به بالای صفر می‌رسد و به‌دنبال آن آب بسیار کمی جاری می‌شود و در حدود بعدازظهر، دمای هوا به زیر صفر می‌رسد و یخ ذوب‌شده دوباره منجمد می‌شود؛ به این ترتیب آبشاری یخی پدید می‌آید که همواره یخ‌زده است.. در بالای این آبشار گودالی وجود دارد که در تمام طول سال پوشیده از برف است.. آبشار یخی کوه دماوند با قرار داشتن در ارتفاع ۵ متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع ترین آبشار در خاورمیانه است..

دامنه کوه دماوند در ارتفاع تا ۵ متری کاملا پوشیده از شقایق است.. این شقایق منحصربه‌فرد در دنیا شناخته شده و با نام شقایق لار و رینه در کتاب‌های معتبر گیاه‌شناسی جهان به ثبت رسیده است.. همچنین این منطقه از لحاظ مرتع و چراگاه بسیار غنی است.؛ حتی در ارتفاعات بلند دماوند نیز (زیر چهار هزار متر) از این بابت فقر چندانی وجود ندارد؛ ولی متاسفانه چرای بیش از حد دام‌ها، معدن کاوی و جاده‌کشی این شکوه بی‌نظیر را در معرض آسیب‌های جدی قرار داده است.. ارتفاع  تا ۵ متری دامنه‌ی این کوه است.وار در فصل بهار با فرشی از شقایق پوشیده می‌شود که متاسفانه این دشت نیز در معرض خطر جدی زباله‌های تولیدی توسط بازدیدکنندگان است..

به منظور حفظ سلامت نان یکی از بهترین روش های نگهداری ، گذاشتن نان در سفره نان پارچه ای می باشد . است.فاده از سفره نان پارچه ای باعث جلوگیری از خشک شدن و بیات شدن نان خواهد شد . به همین دلیل در گذشته برای حفظ تازگی و داغی آن ، نان سنتی سبوس […]

حوله بافی به روش بافت سنتی که تماماً با دستگاههای بافندگی صورت میگیرد برای بافت انواع منسوجات با کاربردهای متنوع از قبیل حوله دست و صورت، حمام، است.خر، صافی، دستارخان یا سفرة نان، چادرشب، دستمال سفره، دستمال جیبی، شال سر، سجاده، لباس و دیگر به کار گرفته میشود.

حوله بافی هنر ساله دستان توانمند و خوش ذوق زنان خراسان جنوبی در روستاها است. که اکنون آوازه جهانی پیدا کرده است.. علی رغم اینکه کشور ایران در دوره‌های مهم تاریخی سهم عمده‌ای در پیشرفت و تکامل صنعت نساجی در دنیا داشته و از مناطق پیدایش و تکامل این صنعت به شمار می ‌رود اما متاسفانه امروزه پیشرفت علم و تکنولوژی صدمات زیادی به نساجی سنتی این سرزمین کهن وارد نموده است.. هنر صنعت حوله بافی ازگذشته‌های دور در است.ان خراسان جنوبی از رواج نسبتا خوبی برخوردار بوده که پس از چندین سال رکود با حمایت ها و برنامه‌ ریزی ‌های مسئولان خراسان جنوبی و  نظارت های متعدد و کارشناسانه و همچنین تلاش هنرمندان مجددا احیاء و در حال گسترش است.. حوله بافی یا توبافی از هنرهای دستی اصیل خراسان جنوبی است. که محصول آن از پنبه، ابریشم یا کرک تهیه می شود و در بسیاری از روستاهای این است.ان رواج پیدا کرده و هنرمندان از این هنر سنتی، درآمد صادراتی نیز...

کیفیت بالای محصول، بافت سنتی، روش کار منحصر به فرد، است.فاده از رنگ‌های گیاهی و منسوجات کاملاً طبیعی انگیزه سفارش این تاجران بود. سفارش شالهای پنبهای سنتی، حوله الیاف طبیعی که نخریسی و رنگرزی آن به صورت دستی و کاملاً سنتی اجرا شده بود و ارسال آن به کشورهای عربی و حتی اروپایی از جمله آلمان، هلند و فرانسه بازار توبافی را وسیع‌تر کرده است..

شیوه بافت به این صورت می باشد که: ابتدا نخ های پنبه ای را به وسیله چرخ ریسندگی و چرخ ماسوره تهیه کرده و سپس در یک فضای باز به وسیله تعدادی چوب نازک و هم اندازه به اصطلاح محلی «چله ها را دوانید». بعد نخ های پیچیده شده به دور چوب ها (فاصله هر کدام از چوب ها یک متر می باشد) را به دور یک چوب بزرگ و ثابت شده به نام «نوورد» می پیچیند. جهت بافت می بایست نخ ها را با ماکو ردکرده و بعد از هر بار نخ ردشده دنده یا «دفتین» که به سمت جلو و عقب آورده می شود، نخ ها کوبیده و پارچه بافته می شود. وقتی ماکو از سمت راست رد می شود پاتلک سمت چپ با پا به حرکت در آمده (و بالعکس) و وردها را جابه جا می کند. به هر اندازه که پارچه بافته می شود متی و دستکش به وسیله هنرمند به حرکت در می آید تا پارچه بافته شده جمع و به دور چوب قطوری به نام «بالین» پیچیده شود. هنر حوله بافی با ترکیب رنگ ها در کل پارچه و حاشیه کار با خلاقیت خود هنرمند تولید می شود. البته ممکن است. برای طراحی یک بافته از نمونه هایی است.فاده شود که در زمان گذشته کاربرد داشته است..