نارمک در گذشته به عنوان شاه راه اصلی ای که امامزاده صالح را به شرق و جنوب متصل می کرد شناخته می شد. در این آبادی نزدیک به یکصد نفر زندگی می کردند و حرفه اصلی آن ها باغداری بود. پس از دوران قاجاریه و با حضور رضاخان نارمک که به دلیل وجود باغ های انار شناخته میشد آهسته آهسته فرایند مدرن شدن خود را دنبال کرد و از سال به عنوان یکی از بخش های اصلی تهران به حساب آمد. مهمترین بخش نارمک میدان هفت حوض می باشد که از دیرباز آنرا به عنوان نماد این محله و حتی شرق تهران به حساب می آورند. بازار هفت حوض که در نزدیکی همین میدان راه اندازی شده است. از چهارراه سرسبز آغاز شده و به انتهای خیابان آیت منتهی می شود.
میدان امام حسین که در انتهای خیابان انقلاب قرار دارد پیش از این با اسامی فوزیه و شهناز نیز شناخته می شد و به عنوان یکی از میدانهای اصلی شرق تهران از آن یاد می شود. این محله که دارای بافت بسیار قدیمی و سنتی است. از مراکز به حساب می آمد که هم وطنان کلیمی و زرتشتی در آن زندگی می کردند. این محله همانند دیگر بخشهای شرق تهران بسیار فشرده و با تراکم بسیار زیاد می باشد.
محله های شرق تهران با قرار داشتن در منطقه ، وسعت بسیار زیادی از ناحیه شرقی تهران را در بر گرفته اند. از جمله محله های شرق تهران که در منطقه قرار دارند می توان به نارمک، وحیدیه، مجیدیه جنوبی، تهرانپارس، تسلیحات، فدک، کرمان، مدائن، هفت حوض، دردشت، زرکش، لشکر اشاره کرد. این مناطق دارای جاذبه های گردشگری و دیدنی متفاوتی می باشند و در نتیجه با آشنایی با این جاذبه های گردشگری از محله های شرق تهران می توانید به سادگی از آن ها دیدن کنید و در نتیجه با این جاذبه های دیدنی متعدد و زیبا آشنا شوید.
صنعت نساجی از جمله اولین صنایع مدرنی است. که در ایران شروع به کار کرده است.. تاریخچه ی این موضوع به سال ۸۵ میلادی باز می گردد که نخستین کارخانه جات نخ ریسی در کاشان و تهران افتتاح شدند. با این حساب همواره این صنعت نقش بسزایی در رشد اقتصادی کشور و ایجاد اشتغال داشته است..
این تاریخچه در آسیا به قبل از اسکندر مقدونی باز میگردد. در سال قبل از میلاد مسیح، اسکندر به هند حمله کرد و منسوجات چاپ شدهی رنگارنگ را یافت. آنها به کمک مهرهای چوبی این چاپها را انجام میدادند. این روش چاپ پارچه «چاپ بلوکی» نام داشت. بلوکهای چوبی دارای نقوش حک شدهای بودند درست مانند مهرهای لاستیکی مدرن. رنگ، روی الگوها اعمال میشد و سپس با فشار بر روی پارچه، نقوش منتقل میشدند.
تلاش ما در این وبسایت افزایش سطح آگاهی علمی و همچنین فراهم کردن منابع اطلاعاتی برای است.فاده در تحقیقات و پروژههای دانشآموزی و دانشجویی میباشد، لذا سپاسگذار خواهیم بود اگر تا حد امکان از منابع سایت تنها جهت آشنایی است.فاده نمائید.
ساختن رنگ یک مبحث کاملاً تخصصی است. که می توان در خصوص آن مطالب و مقاله های بسیار زیادی نوشت؛ اما به جهت تکمیل بودن این مطلب، در ادامه اشاره کوتاهی به نحوه ساختن رنگ و برخی موادی که به آن اضافه می شود و دلیل اضافه شدن این مواد می کنیم.
قدیمیترین اسناد مربوط به رنگرزی، متعلق به ۵ سال قبل از میلاد مسیح است.. در آن زمان رنگرزها کالاهای ابریشمی خود را به رنگهای مختلف رنگرزی میکردند. از این اسناد تاریخی میتوان نتیجه گرفت که رنگرزی در آن موقع یک کار معمول و متداول بوده است.. بوته رنگرزها، که بدون شک امروزه به عنوان گلرنگ شناخته شده در آن زمان برای ایجاد رنگهای قرمز و زرد برروی کالاهای نساجی به کار میرفته است.. از دیگر موارد رنگرزی طبیعی که طی دورههای بعد از آن است.فاده شده است. ارغوانی تایر (purple Tyriom (بود که برای رنگرزی شنل سزارها به کار میرفت. این ماده رنگزا، بسیار کمیاب بوده و از نوعی حلزون دریایی بدست میآمده است. . از زمان شروع تاریخ مدون در هندوستان، نیل است.خراج شده از گیاه نیل (tinctoria indigofera (و آلیزارین بدست آمده از ریشه روناس، برای رنگرزی مورد است.فاده قرار میگرفت. مقداری از این محصولات به کشور ایران صادر و از آنجا به کشورهای خاورمیانه پخش میشده است.. در آن زمان رنگرزها، گلهایی را که دارای مواد رنگی بودند با پودر تالک مخلوط کرده و در تهیه مواد آرایشی قرمز رنگ مورد است.فاده قرار میدادند . اکثر مواد رنگرزی که ریشه طبیعی داشته و در قرون وسطی به کار میرفتند قادر نبودند به تنهایی رنگ باثباتی را روی کالای نساجی ایجاد کنند، بدین خاطر الیاف را با مواد رنگزا همراه با نمکهای فلزی از قبیل سولفات مس، کلرید قلع، سولفات مضاعف آلومینیوم و کلسیم (زاج سفید) که به آنها دندانه میگویند، رنگرزی میکردند و بدین ترتیب ثبات رنگ روی کالا افزایش مییافت. یکی از متداولترین مواد رنگرزی طبیعی دندانهای که در آن زمان مورد مصرف قرار میگرفت، آلیزارین بود که از ریشه گیاه روناس بدست میآمده. این ماده به مقدار وسیعی در اروپا، ایران و هندوستان کشف می . شد این ماده در رنگرزی به همراه زاج سفید و سولفات آهن به کار رفته و از آن به ترتیب رنگهای قرمز و ارغوانی مایل به بنفش بروی کالا حاصل می . شد همچنین برای محصول رنگهای شکلاتی از مخلوطی از دندانههای زاج سفید و سولفات آهن است.فاده میکردند. یکی دیگر از مواد رنگرزی طبیعی که کاربرد خیلی زیادی داشت، ماده رنگزای است.خراج شده از درخت بقم بود و به مقدار زیاد در رنگرزی با دندانه کروم برای ایجاد رنگهای سیاه مورد است.فاده قرار میگرفت.