در برخی منابع اعلام شدهاست که نخستین بیمارستان تهران، در سال تأسیس شدهاست؛ اما در منابع دیگر اعلام شدهاست که نخستین بیمارستان تهران، در سال ۵۵ با نام مریضخانهٔ دولتی تأسیس شدهاست که نام آن، در سال برای قدردانی از
در مناطق شمالی است.ان، بارش بیش از میلیمتر در سال، دمای کافی، خاک مساعد و ویژگیهای خاص توپوگرافی پوشش گیاهی مناسبی را به صورت مراتع بهاری و تابستانی در کوه و دشت برای دامپروران محلی و عشایری به وجود میآورد. گونههای گیاهی عمده در این مناطق عبارت اند از بنه، گز، خاکشیر، شیرین بیان، قیاق، گون، آویشن، خزه و کنگر.
در طول سالهای ۵ تا ۸۵ ده شهر به شهرهای است.ان تهران اضافه شدهاند که بزرگترین آنها شهرهای اندیشه، صالحیه، باغستان و نصیرشهر با ۵ هزار، ۵ هزار، ۵ هزار، هزار نفر و کوچکترین آنها شهر ارجمند با ٬ نفر بودهاست.
زنجیره های تامین برنج کشور نیز مبتلا به ناکارآیی و اتلاف های غیرقابل پذیرش هستند. به گفته ش.اسدي( از کارشناسان موسسه تحقیقاتي برنج ایران) به دلیل فقدان ماشین آلات کارآمد، و نارسایی دانش و آموزش منابع انسانی در عملیات فرآوري برنج، درصد از تولید برنج ایران به برنج شکسته تبدیل می شود. او به علاوه بیان کرده که در مواقع اشباع بازارهای کشور از برنج واراداتی، انبارداری بلندمدت برنج توليد داخل موجب افت کیفی برنج داخلی مورد عرضه در بازار و افزایش ضایعات آن در مرحله مصرف می شود][.
با این حال، بیم آن هست که برخی نارسایی ها و نقصان ها در عرصه زنجیره های تامین و فرهنگ عمومی موجب تضعیف این ارزش اخلاقی در جامعه ایرانی شود. اولین عامل قابل ذکر، افت کیفی مواد غذایی در زنجیره تامین بسیاری از این گونه محصولات است.. بدیهی است. افت کیفیت مواد غذایی مورد عرضه موجب افزایش ضايعات مواد غذایی در مرحله مصرف خواهد شد. با این تفکر بخش بزرگی از ضايعات مواد غذایی کشور در مرحله مصرف ناشی از افت کیفی آن مواد در مراحل سابق زنجيره تامين است. و جای دارد بدان بیشتر به عنوان «خسارت» زنجیره تامین نگاه کنیم تا اسراف و اتلاف در مصرف. در مقاله حاضر چند نمونه مصداقی این موضوع را در زنجیره تامین نان، میوه جات و سبزیجات ارائه داديم.این موضوع بیش از پیش به دغدغه فقدان«خط مشی تامین غذا» در جمهوری اسلامی ایران دامن می زند. نظام جمهوری اسلامی ایران به جاي چندين خط مشی مستقل در زمینه های کشاورزی، صنعت، بهداشت، محیط زیست، و سياست، باید به توسعه یک «خط مشی جامع تامین غذا» اهتمام داشته باشد
غذا در فرهنگ ایرانی - اسلامی تجلی اعطای روزی و برکت از سوي خداوند به انسان است. : این نگرش فرد ایرانی را پایبند به حفاظت ، و است.فاده موثر از مواد غذایی و شکرگزاری برای بهره مندی از آن می کند. با این حال چنان که گفتیم برخی از الگوهای مصرف مضر در سطح محدود در جوامع ایرانی مشاهده می شوند که حاکی از مصرف گرایی و اسراف هستند؛ این الگوها باید به ویژه در برخي کسب و کارها و صنايع غذايي ( از جمله هتل ها ، رستوران ها، آشپزخانه ها و غیره) کنترل شوند. در مقابله با ترویج این الگوهای مصرف باید در نظر داشت که راهکارهای اساسی را بیشتر باید در بین برنامه های فرهنگی جست و نه کنترل های دستوری در بازارها.
همانند نقاط دیگر جهان ، ضايعات مواد غذایی در جمهری اسلامی ایران نیز یک معضل بزرگ به شمار رفته و مسبّب ایراد ميلياردها دلار ضرر اقتصادی، کاهش و اتلاف منابع ، آلودگی و ویرانی محیط زیست ، و فرسایش قدرت اقتصادی كشور است. .ابعاد ضایعات غذایی در کشور در تضاد کامل با چشم انداز ملی جمهوری اسلامی ایران و رهنمودهای اقتصاد مقاومتی است.. الگوهای ضايعات مواد غذایی در ایران شبیه به کشورهایی است. که طبق گروه بندی سازمان بین المللی غذا و دارو در جنوب و جنوب شرق آسیا قرار دارند؛ نظریات و اظهارات کارشناسان و مسئولان کشور در صنایع غذایی و بخش کشاورزی ایران نیز موید این حکم هستند. این حکم متضمن آن است. که ضايعات مواد غذایی در کشور ما بیشتر صبغه تکنولوژیک دارد تا ماهیت فرهنگی. از این رو بهبود فناوری زنجیره های تامین غذا در کشور یکی از اساسی ترین کارهایی است. که باید وجهه همت دولت و ملت در جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد. این کار باید در چهارچوب تنظیم «خط مشی جامع تامین غذا » در سطح ملی و اجرای جهادی آن در کشور تعقیب شود.
اگر چه وضعیت کنونی ضايعات مواد غذايي حاکی از اتلاف های اقتصادی کلان در سطح ملی است.، اما این وضعیت در عین حال حاکی از فرصت و فضای بسیار گسترده فراهم برای بهبود و رشد اقتصادی است.. دستیابی به نتایج مثبت در طرح های كنترل ضايعات غذایی (به ویژه در بعد فرهنگی) مستلزم کار چنددهه ای بر روی نسل های جوامع کشور است.. در اين برهه خطیر، لازم است. برای صرفه جویی و جلوگیری از زیان های اقتصادی-اجتماعی- زیست محیطی، پیشگیری از انحراف از معیارهای اخلاقی کارساز موجود در الگوهای مصرف غالب در جوامع ایرانی، و پیشگیری از غلبه الگوهای مصرف گرایانه و اسراف کارانه، با بسیج عزم ملي و به کار بستن مدیریت جهادي به مبارزه با اتلاف و ضایعات مواد غذایی در سرتاسر کشور بپردازیم.