خوشبختانه در سال‌های اخیر با نگاه ویژه شهرداری و دولت به این مناطق، بودجه‌های خوبی به آن اختصاص داده شد. با این کار، علاوه بر یک بازسازی گسترده در بافت این مناطق، امکانات بسیاری نیز در دسترس مردم ساکن در آن قرار گرفت که به راحتی، با امکانات سایر مناطق شهر برابری می‌کند. هر کدام از این مناطق شامل چند محله است. که از قدیمی‌ترین محلات شهر تهران محسوب می‌شوند.

با توجه به تراکم جمعیتی بالا در جنوب تهران ، اجاره آپارتمان در این بخش از پایتخت یکی از پر تقاضا ترین های سایت املاک است. . قیمت اجاره آپارتمان در جنوب تهران هم مانند خرید و فروش آن دارای پارامتر های منحصر به فرد خود است. . مانند تعداد کل واحد های ساختمان یا سال ساخت و &#;

منطقه تهران دارای بافت قدیمی و تا حدودی فرسوده است. که در جنوب غربی تهران قرار دارد، سابقه ی شکل گیری و زندگی در این محله را به سال نسبت داده اند، عمده ی جمعیت این مناطق را مهاجرانی که در دهه های تا به این منطقه آمدند تشکیل داده اند.

ضایعات تولید خرمای کشور نیز بسیار بالا است.. اظهارات ا. پور حیدری، رئیس انجمن ملی خرما در هرمزگان حاکی از آن است. که سالانه درصد از خرمای تولیدشده در ایران به دلیل فقدان خریدار در انبارها باقي مانده و به ضايعات تبديل مي­شود. ا.کاووسی، رئیس انجمن خرماي بوشهر با تایید وضعيت نامطلوب صنعت خرماي ایران گفته که ضایعات زيادي در تولید، بسته بندی، و حمل و نقل محصولات کشاورزی رخ می دهد. ا.خلیلی، رئیس کارگروه صنایع غذایی اتاق بازرگاني ايران در صنعت، معدن و تجارت نیز با تصدیق كمبودها در تولید، برداشت، جابجايي، بسته بندی، حمل و نقل محصول خرما در ايران ، از این عوامل به عنوان علل ریشه ای ضایعات خرما نام می برد. او همچنین تصريح كرده که با وجود جایگاه ایران به عنوان دومین تولید کننده بزرگ خرما در جهان ، بازاریابی ، توزیع خرما وظرفیت و عملکرد صنایع فراوری در آن بسیار ضعیف و ناکافی است.][‍‌.

در طی سه دهه گذشته، بخش کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مصدر خدمات ارزنده ای به ملت و دولت بوده و نه تنها امنیت غذایی را در کشور فراهم کرده ، بلکه در سخت ترین شرایط نیز از است.قلال و کیان ملی كشور پشتيباني نموده است.. امروزه بخش هاي کشاورزی و مواد غذایی کشور با چالش های جدیدی مانند کمبود آب، شوري خاك، جنگل زدایی و بیابان زایی، تغییرات آب و هوا، رشد جمعیت (به خصوص جمعیت شهری)، آلودگی، و جهانی شدن مواجه گردیده و به اقتضای این موضوع باید برای حفظ این بخش های راهبردی و توسعه آنها در پی راهکاريابی برای مواجهه با آنها باشيم .

با نگاهی ژرف نگرتر به دو کفه عرضه و تقاضای مواد غذایی، می توان ابعاد پنهان بسیار دیگری را نیز در آنها مشاهده کرد: ضايعات مواد غذایی فروکاهنده بخش چشمگیری از منابع مالی و طبیعی تخصیص یافته برای حمایت از امنیت غذایی کشور است.. در واقع، دولت در اين بخش میلیاردها دلار از اعتبارات یارانه ای خود را صرف تامین اراضی، آب شیرین، واردات كشاورزي (مشتمل و نه محدود به بذر، کود، آفت کش ها و غیره)، تجهیزات کشاورزی، و خدمات تکمیلی با کم­ترین قیمت ممکن کرده است.. در سال بودجه تخصیص یافته به بخش کشاورزی شامل یک ردیف . ميليون دلاری از محل یارانه های هدفمند ، و . ميليون دلار ديگر برای حمایت از واردات كشاورزي بوده است.. همچنین در این سال . ميليارد دلار از بودجه دولت نیز براي احداث زيرساخت های کشور در بخش کشاورزی تخصیص یافته است. [، ] . به رغم همه این حمایت ها و سرمایه گذاری ها، نتایج حاصل چندان مطلوب نبوده اند: ادامه اتلاف مواد غذایی در کشور بر اساس روند معهود در سال های گذشته،موجب از بین رفتن يك سوم از محصولات كشاورزي مورد توليد کشور در سال جاری ( با برآورد ارزش مجموع . میلیارد دلار

   همانند نقاط دیگر جهان ، ضايعات مواد غذایی در جمهری اسلامی ایران نیز یک معضل بزرگ به شمار رفته و مسبّب ایراد ميلياردها دلار ضرر اقتصادی، کاهش و اتلاف منابع ، آلودگی و ویرانی محیط زیست ، و فرسایش قدرت اقتصادی كشور است. .ابعاد ضایعات غذایی در کشور در تضاد کامل با چشم انداز ملی جمهوری اسلامی ایران و رهنمودهای اقتصاد مقاومتی است.. الگوهای ضايعات مواد غذایی در ایران شبیه به کشورهایی است. که طبق گروه بندی سازمان بین المللی غذا و دارو در جنوب و جنوب شرق آسیا قرار دارند؛ نظریات و اظهارات کارشناسان و مسئولان کشور در صنایع غذایی و بخش کشاورزی ایران نیز موید این حکم هستند. این حکم متضمن آن است. که ضايعات مواد غذایی در کشور ما بیشتر صبغه تکنولوژیک دارد تا ماهیت فرهنگی. از این رو بهبود فناوری زنجیره های تامین غذا در کشور یکی از اساسی ترین کارهایی است. که باید وجهه همت دولت و ملت در جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد. این کار باید در چهارچوب تنظیم «خط مشی جامع تامین غذا » در سطح ملی و اجرای جهادی آن در کشور تعقیب شود.

اما وضعیت در کفه تقاضا بسیار متفاوت است.. در فرهنگ ايراني - اسلامي، غذا مصداق تمام معنی روزي ، خیر و برکت اعطاشده از سوي خداوند متعال بوده و اسراف و/یا اتلاف آن از نظر اخلاقی امری ناپسند تلقی می شود. این باور نزد ایرانیان قدمتی چندهزارساله دارد : فرد ایرانی اغلب آن را در اوان کودکی در نهاد خانواده می آموزد و در تمام عمر خود با دل و جان بدان پایبند است.. علاوه بر این، فشارهای اقتصادی بر خانوار متوسط ایرانی در سال های اخیر موجب شده که ميزان مصرف مواد خوراكي در آن تا حدود زیادی کاهش یابد. این تغییردر الگوی مصرف را می توان در تغییرات قیمت وميزان مصرف محصولات اساسی غذایی در دهه گذشته مشاهده کرد( تصاویر و ).