در بخش پیدایش رودها در کتاب بندهش از البرز به عنوان نقطه پیدایش رودهای ایران یاد شده که از آن رودهای بسیار جاری شده‌است و به گوشه گوشه ایران گسترش یافته نام برده می‌شود و بیان می‌شود که رودی به سمت خراسان و رودی به سمت آسورستان و رودی به سمت دجله و رودی از سپاهان (اصفهان) به خوزستان و رودی به سمت دیلمان و رودی به سمت گرگان و رودی به سمت آذربایجان جاری شده‌است

در این شهر در حال حاضر دو بیمارستان؛ سوم شعبان و حضرت فاطمه وجود دارد. بیمارستان سوم شعبان دماوند در محوطه‌ای به مساحت ٬ مترمربع و زیربنای ۵٬ متر مربعی، دارای تخت فعال می‌باشد که به گفتهٔ رئیس دانشگاه شهیدبهشتی تهران ۵ تخت دیگر نیز باید به آن اضافه گردد. این بیمارستان در سال ، با تخت شروع به کار نمود و از سال ۸ فعالیت خود را در ساختمان جدید در نزدیکی محلهٔ جیلارد ادامه داده‌است. این بیمارستان در حال حاضر به عنوان کلینیکی تخصصی، دارای تجهیزات پاراکلینیک مثل دستگاه‌های تصویربرداری و

برخی اعتقاد دارند که دماوند آتشفشانی نیست. اما برخی دیگر معتقد هستند که آتشفشان دماوند فعال است. و خروج گاز و چشمه‌های آب‌گرم، علامت فعال بودن آن است.. دکتر مهدی زارع از متخصصانی است. که اعتقاد دارد دماوند یک کوه آتشفشانی فعال است..

   در اسفند علي كشاورز، معاون وزیر جهاد و کشاورزی اعلام كرد که ضايعات مواد غذايي، سالانه موجب در اتلاف میلیارد متر مکعب منابع آب شیرین کشور می شود []. در زمان اعلام این خبر، کل ذخایر آب شیرین پشت سدهاي ایران .ميليارد متر مکعب و جریان ورودی به آنها . ميليارد متر مکعب بالغ می شد []. نیازی به ذکر نیست که وضعيت ذخاير آب در سال جاری هر روز وخيم تر شده است.. از دیگر جنبه های مضر ضايعات مواد غذايي در کفه عرضه می توان به تولید و انتشارگازهای گلخانه ای، کاهش منابع طبیعی تجدید ناپذیر، و است.فاده بیش از حد از منابع تجدید پذیر در تولید و عرضه محصولات کشاورزی اشاره کرد .

اما وضعیت در کفه تقاضا بسیار متفاوت است.. در فرهنگ ايراني - اسلامي، غذا مصداق تمام معنی روزي ، خیر و برکت اعطاشده از سوي خداوند متعال بوده و اسراف و/یا اتلاف آن از نظر اخلاقی امری ناپسند تلقی می شود. این باور نزد ایرانیان قدمتی چندهزارساله دارد : فرد ایرانی اغلب آن را در اوان کودکی در نهاد خانواده می آموزد و در تمام عمر خود با دل و جان بدان پایبند است.. علاوه بر این، فشارهای اقتصادی بر خانوار متوسط ایرانی در سال های اخیر موجب شده که ميزان مصرف مواد خوراكي در آن تا حدود زیادی کاهش یابد. این تغییردر الگوی مصرف را می توان در تغییرات قیمت وميزان مصرف محصولات اساسی غذایی در دهه گذشته مشاهده کرد( تصاویر و ).

گزارش مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در دی ماه حاکی از آن است. که گندم و آرد عرضه شده به صنعت نان در ايران از كيفيت لازم برخوردار نيست. بخشی از گندم تامین شده کشور (اعم از تولید داخل یا وارداتی) فاقد کیفیت لازم است. : محموله های گندم به علت جذب رطوبت در زمان حمل، اغلب نم کشیده وزن شان دستخوش افزایش می شود. گندم مورد ذخيره سازی در سيلوها (که اغلب با افت کیفی در آن مواجه است.)به كارخانه های آرد سازي تحویل مي شود. این كارخانه ها، آرد باكيفيت را به مغازه هاي شيريني فروشي و كارخانه هاي بيسكويت سازی، و سبوس گندم را به مزارع حیوانات مي فروشند؛ این شرکت ها اغلب با تهیه آرد کم­ کیفیت از گندم نامرغوب، آن را با قیمت مصوب به نانوايي ها عرضه می کنند. اين الگوی عرضه، در کنار شیوه های ناکارآمد پخت نان، و کمبود صلاحیت کافی در نیروی کار صنعت نان موجب تولید و عرضه نان بی کیفیت و پُردورریز در جامعه می شود][.

     در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار

     اجازه دهید مرور کوتاهی بر آنچه تا اینجا گفتیم ، داشته باشیم: کشور ما متحمل هزينه هاي فوق العاده سنگین (اجتماعی-اقتصادی و زیست محیطی)می شود تا بتواند مواد غذایی مورد نیاز جوامع خود را تامین کند؛ بخش زیادی از این مواد غذایی در مزارع، انبارها، حمل و نقل ، فروشگاه ها و آشپزخانه ها تلف شده و ازبین می رود. پسماندهاي ناشی از این اتلاف، تبديل به زباله های مضر براي سلامت و محیط زیست مي شوند و ما ناگزیر هستیم حجم کلانی از منابع کشور را صرف کنیم تا بتوانیم بخشی از آثار زیان بار ناشی از تولید و دفع این زباله ها را بر روی انسان و محيط زيست کنترل یا رفع کنیم. اين چرخه زیان موجب وارد آمدن آسیب های جدی و جبران ناپذیر به نظام ، جوامع انسانی کشور و محیط زیست آن شده و به هیچ عنوان از منظر اقتصاد ، كسب و کار، زندگی اجتماعی، زندگی شخصی، حفاظت از محیط زیست، و یا هر منطق انساني دیگری قابل توجیه نیست. با این اوصاف منافع ملی و مصالح نظام حکم می کند که با جدیت تمام به دنبال راهکارهای جدی برای مقابله با این پدیده و روندها و پیامدهای مخرب آن باشیم.