در حال حاضر رباط کریم کجاست؟ شهرستان رباط کریم یکی از شهرستانهای غرب است.ان تهران و مرکز آن شهر رباط کریم است.. ارتفاع آن حدود متر از سطح دریا بوده و از شمال به شهرستان شهریار، از جنوب به شهرستان ری، از شرق به شهرستان اسلامشهر و از غرب به شهرستان ساوه محدود میشود.
این منطقه از هزاران سال قبل نیز از مراکز تمدن و زندگی بوده و محدوده سابق رباط کریم بیش از الی هکتار نبوده و خانه های روستایی در پیرامون کاروانسراها جای داشته است. و پس از اینکه رباط کریم تا حدودی گسترش یافت، دارای چهار دروازه گردید که به ترتیب به شمال، جنوب، مشرق و مغرب منتهی می شد به طوری که آثار دروازه غربی آن در نزدیکی امامزاده محمد تقی تا چندی پیش نیز به چشم میخورد. بعدها با توسعه شهر رباط کریم و احداث باغ های میوه این دروازه ها از بین رفت و خیابان ها و کوچه های فراوانی احداث گردید و رباط کریم امروزی شکل گرفت.
لازم به ذکر است. که این انبارها در دورانهای زندیه و قاجاریه در ایران بیشتر ساخته شد و در رباط کریم برای تامین یخ این منطقه و کاروانیان سه انبار یخی در فواصل مختلف وجود داشت که در اصطلاح محلی به یخچال معروف بودند. از این انبارها تا حدود سال پیش نیز است.فاده میشده است. که با جایگزین شدن یخچالهای برقی این انبارها عملاً است.فاده خود را از دست دادند.
در اسفند علي كشاورز، معاون وزیر جهاد و کشاورزی اعلام كرد که ضايعات مواد غذايي، سالانه موجب در اتلاف میلیارد متر مکعب منابع آب شیرین کشور می شود []. در زمان اعلام این خبر، کل ذخایر آب شیرین پشت سدهاي ایران .ميليارد متر مکعب و جریان ورودی به آنها . ميليارد متر مکعب بالغ می شد []. نیازی به ذکر نیست که وضعيت ذخاير آب در سال جاری هر روز وخيم تر شده است.. از دیگر جنبه های مضر ضايعات مواد غذايي در کفه عرضه می توان به تولید و انتشارگازهای گلخانه ای، کاهش منابع طبیعی تجدید ناپذیر، و است.فاده بیش از حد از منابع تجدید پذیر در تولید و عرضه محصولات کشاورزی اشاره کرد .
بدون شک «کاهش و کنترل ضايعات مواد غذايي » یکی از مهم ترین زمینه های بالقوه راهکاریابی برای تامین امنیت غذایی کشور است.. ضايعات غذایی یک مشکل جهانی است.. طبق گزارش های منتشرشده سازمان خواروبار و كشاورزي( فائو) در جهانی که میلیون نفر از جمعیت آن از گرسنگی رنج می برند، یک سوم از مواد غذایی تولیدشده توسط انسان (بر مبنای محتوای کالریک آن) به هدر مي رود. ابعاد این مشکل از زیان اقتصادي صرف فراتر بوده و پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی آن پایداری توسعه جوامع بشری را به نحو چشمگیری تحت تاثیر قرار می دهد: تخمین زده می شود که تولید این حجم از غذای هدر رفته در هر سال متضمن کشت در میلیون کیلومتر مربع از اراضی کشاورزی کره زمین (تقریبا معادل مساحت کشور مکزیک)، صرف میلیارد متر مکعب آب شیرین، مصرف میلیون تن کود شیمیایی، و تولید گازهای گلخانه ای به میزان تا میلیون مترمکعب (معادل دی اکسید کربن) است.. ابعاد خیره کننده این پیامدهای ضایعات غذایی نشان دهنده آن است. که ضایعات غذایی در شمار یکی از بارزترین مصادیق اتلاف و اسراف در جوامع بشری و انحراف آنها از معیارهای «توسعه پایدار» به شمار می آیند.
غذا در فرهنگ ایرانی - اسلامی تجلی اعطای روزی و برکت از سوي خداوند به انسان است. : این نگرش فرد ایرانی را پایبند به حفاظت ، و است.فاده موثر از مواد غذایی و شکرگزاری برای بهره مندی از آن می کند. با این حال چنان که گفتیم برخی از الگوهای مصرف مضر در سطح محدود در جوامع ایرانی مشاهده می شوند که حاکی از مصرف گرایی و اسراف هستند؛ این الگوها باید به ویژه در برخي کسب و کارها و صنايع غذايي ( از جمله هتل ها ، رستوران ها، آشپزخانه ها و غیره) کنترل شوند. در مقابله با ترویج این الگوهای مصرف باید در نظر داشت که راهکارهای اساسی را بیشتر باید در بین برنامه های فرهنگی جست و نه کنترل های دستوری در بازارها.
در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار
در طی سه دهه گذشته، بخش کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مصدر خدمات ارزنده ای به ملت و دولت بوده و نه تنها امنیت غذایی را در کشور فراهم کرده ، بلکه در سخت ترین شرایط نیز از است.قلال و کیان ملی كشور پشتيباني نموده است.. امروزه بخش هاي کشاورزی و مواد غذایی کشور با چالش های جدیدی مانند کمبود آب، شوري خاك، جنگل زدایی و بیابان زایی، تغییرات آب و هوا، رشد جمعیت (به خصوص جمعیت شهری)، آلودگی، و جهانی شدن مواجه گردیده و به اقتضای این موضوع باید برای حفظ این بخش های راهبردی و توسعه آنها در پی راهکاريابی برای مواجهه با آنها باشيم .