ارتباط مستقیم با مترو وجود ندارد. علی رغم چهار بانده شدن جاده ارتباطی با تهران (محور چیتگر- شهریار) هنوز در شروع و پایان ساعات کاری ترافیک سنگین مشاهده می شود. البته پروژه شش بانده کردن این محور و ایجاد تقاطع غیر همسطح در مهمترین گلوگاه آن در حال اجرا است. و همچنین برنامه اتصال بزرگراه شش بانده شهریار- کرج به اتوبان تهران &#; کرج در محل گرمدره نیز در حال پیشرفت می باشد.

بازار ایرانی – اسلامی که قبلا نیز به آن اشاره شد، در این فاز قرار دارد و بزرگترین مرکز تجاری اندیشه محسوب می شود. علاوه بر آن، بوستان مادران، پارک معلم، مجتمع تجاری ارغوان و مجموعه ورزشی الماس، از دیگر امکانات رفاهی در این فاز هستند.

به طور کلی می‌توان گفت همه فاز‌های این شهر از امکانات رفاهی خوبی برخوردار هستند، مدارس، مراکز آموزشی در زمینه‌های مختلف، مغازه‌ها و واحدهای تجاری و فروشگاهی مختلف جهت تأمین همه نیازهای زندگی شهروندان، مراکز تجاری، درمانی، ورزشی و همچنین چندین مسجد و حسینیه برای شهروندان ساخته شده است.. در ضمن انواع مشاغل و فعالیت‌ها در حوزه‌های گوناگون در داخل شهر جدید اندیشه، مشغول به فعالیت هستند و به طور معمول برای رفع اکثر نیازهای روزمره، نیازی به خروج از شهر اندیشه برایتان وجود نخواهد داشت.

با این حال، بیم آن هست که برخی نارسایی ها و نقصان ها در عرصه زنجیره های تامین و فرهنگ عمومی موجب تضعیف این ارزش اخلاقی در جامعه ایرانی شود. اولین عامل قابل ذکر، افت کیفی مواد غذایی در زنجیره تامین بسیاری از این گونه محصولات است.. بدیهی است. افت کیفیت مواد غذایی مورد عرضه موجب افزایش ضايعات مواد غذایی در مرحله مصرف خواهد شد. با این تفکر بخش بزرگی از ضايعات مواد غذایی کشور در مرحله مصرف ناشی از افت کیفی آن مواد در مراحل سابق زنجيره تامين است. و جای دارد بدان بیشتر به عنوان «خسارت» زنجیره تامین نگاه کنیم تا اسراف و اتلاف در مصرف. در مقاله حاضر چند نمونه مصداقی این موضوع را در زنجیره تامین نان، میوه جات و سبزیجات ارائه داديم.این موضوع بیش از پیش به دغدغه فقدان«خط مشی تامین غذا» در جمهوری اسلامی ایران دامن می زند. نظام جمهوری اسلامی ایران به جاي چندين خط مشی مستقل در زمینه های کشاورزی، صنعت، بهداشت، محیط زیست، و سياست، باید به توسعه یک «خط مشی جامع تامین غذا» اهتمام داشته باشد

   در کفه تقاضا، پسمانده غذا و مواد غذایی فاسدشده اغلب به عنوان زباله تر دور ریخته می شوند. زباله تر عمدتا متشکل از بخش های خوراکی و غیر خوراکی مواد غذايي، و دیگر زباله های آلی فاسد شدنی است.. ميزان دفع زباله در ایران حدود میلیون تن در سال تخمین زده شده[]، و به گفته منابع آگاه بین تا درصد از این حجم زباله، زباله تر است. [، ، و ] . دفع زباله در جمهوری اسلامی ایران یک مسئله بسیار پرچالش است.: از حجم روزافزون زباله تولیدشده، فقط درصد آن بازيافت شده، و درصد آن طبق است.انداردهای بهداشتی دفن می شود؛ بقیه زباله ها یا در سطح زمین دفع شده و یا به صورت غیراستاندارد دفن مي شوند [] . بدون شک زباله تر یکی از نامطلوب ترین و خطرناک ترین آلاینده های تولیدشونده در جامعه بشری است. : این مواد موجب بیماری زایی، تولید و انتشارگازهای گلخانه ای

با نگاهی ژرف نگرتر به دو کفه عرضه و تقاضای مواد غذایی، می توان ابعاد پنهان بسیار دیگری را نیز در آنها مشاهده کرد: ضايعات مواد غذایی فروکاهنده بخش چشمگیری از منابع مالی و طبیعی تخصیص یافته برای حمایت از امنیت غذایی کشور است.. در واقع، دولت در اين بخش میلیاردها دلار از اعتبارات یارانه ای خود را صرف تامین اراضی، آب شیرین، واردات كشاورزي (مشتمل و نه محدود به بذر، کود، آفت کش ها و غیره)، تجهیزات کشاورزی، و خدمات تکمیلی با کم­ترین قیمت ممکن کرده است.. در سال بودجه تخصیص یافته به بخش کشاورزی شامل یک ردیف . ميليون دلاری از محل یارانه های هدفمند ، و . ميليون دلار ديگر برای حمایت از واردات كشاورزي بوده است.. همچنین در این سال . ميليارد دلار از بودجه دولت نیز براي احداث زيرساخت های کشور در بخش کشاورزی تخصیص یافته است. [، ] . به رغم همه این حمایت ها و سرمایه گذاری ها، نتایج حاصل چندان مطلوب نبوده اند: ادامه اتلاف مواد غذایی در کشور بر اساس روند معهود در سال های گذشته،موجب از بین رفتن يك سوم از محصولات كشاورزي مورد توليد کشور در سال جاری ( با برآورد ارزش مجموع . میلیارد دلار

     اطلاعات حاصل از گزارش هاي موجود در زمینه ضايعات غذایی در ایران بسیار متنوع هستند. گزارش مراجع رسمی کشور در سال نشان دهنده متوسط ​​. درصد ضايعات در محصولات کشاورزی بوده است. []. بر اساس این گزارش، ارزش ضايعات محصولات کشاورزی برابر با حدود درصد درآمد ملی از صادرات نفت درآن سال بوده است.. در سطح ملي بیشترین ضايعات متوجه میوه ها و محصولات باغی و كم­ترين ضايعات متوجه شیلات و غذاهای دریایی می گردد. در آن زمان برمبنای ماده قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی جمهوری اسلامی ، دولت موظف به كاهش درصدي سطح ضايعات در بخش كشاورزي بوده كه متاسفانه اين هدف محقق نشده است. .

زنجیره های تامین برنج کشور نیز مبتلا به ناکارآیی و اتلاف های غیرقابل پذیرش هستند. به گفته ش.اسدي( از کارشناسان موسسه تحقیقاتي برنج ایران) به دلیل فقدان ماشین آلات کارآمد، و نارسایی دانش و آموزش منابع انسانی در عملیات فرآوري برنج، درصد از تولید برنج ایران به برنج شکسته تبدیل می شود. او به علاوه بیان کرده که در مواقع اشباع بازارهای کشور از برنج واراداتی، انبارداری بلندمدت برنج توليد داخل موجب افت کیفی برنج داخلی مورد عرضه در بازار و افزایش ضایعات آن در مرحله مصرف می شود][.