شهرری جنوبیترین منطقهی تهران محسوب میشود که از آب و هوای معتدل و خشک برخوردار است.. دمای هوا در شهرری در گرمترین روز سال به درجه سانتی گراد، و در سردترین روز زمستان به - درجه سانتی گراد میرسد. میزان بارشهای سالیانه در این منطقه به طور میانگین عدد میلیمتر را نشان میدهد. شهرری از لحاظ وسعت رتبهی چهارم از میان شهر است.ان تهران را به خود اختصاص داده است.. میزان ترافیک شهرری در مقایسه با سایر مناطق تهران از وضعیت بهتری برخوردار است. و با رویکرد جدید شهرداری منطقهی بهبود پیدا کرده است..
با ورود آریایی ها در هزاره دوم قبل از میلاد به ری ، و قرار گیری شعبه ایی از آن ها در مسیر حرکت به شمال و غرب از خود آثاری به جای گذاشتند که شواهد به دست آمده به صورت کوره های سفال پزی در کهریزک و همچنین در سال در تپه معمورین واقع در فرودگاه بین المللی امام خمینی است..
علاوه بر اماکن مذهبی و تاریخی، بازارهای بسیاری نیز در شهر ری وجود دارد که برای گردشگران و مسافران جذاب هستند. برخی از معروفترین این بازارها شامل بازار چهارسوق، بازار باب الجبل، بازار دهک نو، بازار ساربانان، بازار نرمه، باب هشام، باب سین و میشوند.
در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار
همچنین نباید از نظر دور داشت که برخی از الگوهای مصرف اسراف کارانه نیز در جامعه ایران در حال رشد هستند. بخشی از این الگوهای ناپسند مصرف ناشی از نگرش مصرف گرایانه نسبت به مواد غذایی و رفتارهای ناشی از آن هستند. البته این الگوها در جامعه ایرانی ریشه ای ندارند، و صرفا در بین برخی افراد در طبقات اجتماعی با درآمد بسيار بالا رواج محدودی دارند. با این وجود نگرش ها و رفتارهای اسرافجویانه که است.فاده ناکارآمد از مواد غذایی را به عنوان نشانه ای از اعتبار نظر می انگارند، در چندی از کسب و کارها و صنايع ما رواج یافته و می توان مصادیقی از آن را در برخی رستوران ها، هتل ها، مراکز تهیه غذا، و غیره مشاهده كرد. از آنجا که با افزایش قدرت خرید عمومي امکان رواج بیشتر این الگوی مصرف در دوران پساتحریم وجود دارد، این نگرش و رفتار باید از سوی دولت و ملت کنترل شود. در این زمینه باید توجه داشت که اثر و دامنه راهکارهای قیمتگذاری و كنترل بازار محدود بوده، و راهکارهای موثر واقعي را باید در حوزه فرهنگ به کار بست.
زنجیره های تامین برنج کشور نیز مبتلا به ناکارآیی و اتلاف های غیرقابل پذیرش هستند. به گفته ش.اسدي( از کارشناسان موسسه تحقیقاتي برنج ایران) به دلیل فقدان ماشین آلات کارآمد، و نارسایی دانش و آموزش منابع انسانی در عملیات فرآوري برنج، درصد از تولید برنج ایران به برنج شکسته تبدیل می شود. او به علاوه بیان کرده که در مواقع اشباع بازارهای کشور از برنج واراداتی، انبارداری بلندمدت برنج توليد داخل موجب افت کیفی برنج داخلی مورد عرضه در بازار و افزایش ضایعات آن در مرحله مصرف می شود][.
بدون شک «کاهش و کنترل ضايعات مواد غذايي » یکی از مهم ترین زمینه های بالقوه راهکاریابی برای تامین امنیت غذایی کشور است.. ضايعات غذایی یک مشکل جهانی است.. طبق گزارش های منتشرشده سازمان خواروبار و كشاورزي( فائو) در جهانی که میلیون نفر از جمعیت آن از گرسنگی رنج می برند، یک سوم از مواد غذایی تولیدشده توسط انسان (بر مبنای محتوای کالریک آن) به هدر مي رود. ابعاد این مشکل از زیان اقتصادي صرف فراتر بوده و پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی آن پایداری توسعه جوامع بشری را به نحو چشمگیری تحت تاثیر قرار می دهد: تخمین زده می شود که تولید این حجم از غذای هدر رفته در هر سال متضمن کشت در میلیون کیلومتر مربع از اراضی کشاورزی کره زمین (تقریبا معادل مساحت کشور مکزیک)، صرف میلیارد متر مکعب آب شیرین، مصرف میلیون تن کود شیمیایی، و تولید گازهای گلخانه ای به میزان تا میلیون مترمکعب (معادل دی اکسید کربن) است.. ابعاد خیره کننده این پیامدهای ضایعات غذایی نشان دهنده آن است. که ضایعات غذایی در شمار یکی از بارزترین مصادیق اتلاف و اسراف در جوامع بشری و انحراف آنها از معیارهای «توسعه پایدار» به شمار می آیند.
م.ح. انصاری فرد، مدیر کل روابط عمومی و سخنگوی سابق وزارت جهاد کشاورزی از ضایعات درصدی میوه در کشور خبر داده و آن را ناشی از نارسایی های موجود در بسته بندی، تدارکات و صنایع فرآوري دانسته است.[] ؛ نوراني رئیس کنفدراسیون صادرات نیز میزان ضایعات میوه جات را در کشور بین تا درصد ارزیابی نموده و آن را عمدتا ناشی از نارسایی های موجود در لجتسیک و حمل و نقل سرمایشی این محصول قلمداد کرده است.[].