پیش از دهه غرب تهران تنها شامل دو منطقه و می شد ولی از آنجایی که این دو منطقه نسبت به تمامی مناطق دیگر بزرگ تر بودند شهرداری تهران تصمیم گرفت غرب تهران را به منطقه ، ، و تقسیم کند. منطقه که از سمت غرب به وردآورد شمالی ختم می شود شامل محله هایی همچون چیتگر شمالی ، دهکده المپیک و شهرک راه آهن می شود و منطقه نیز شامل تهرانسر می شود که در ادامه این به صورت جزئی نگاهی به آن ها می اندازیم.
انتخاب یک محله مناسب برای زندگی دغدغه همیشگی ما بوده است.. خصوصا در سالهای اخیر با تبدیل شدن زمین و مسکن به یک کالای سرمایهای، این دغدغه مهمتر هم شده است. و بسیاری از افراد سعی دارند پول خود را برای خرید خانه در جایی صرف کنند که بیشترین سود را برایشان داشته باشد. البته همیشه هم سودِ بیشتر، عامل انتخاب منطقه برای خرید یا اجاره خانه نیست و عواملی مانند میزان توسعهیافتگی، قیمت منطقه، آبوهوا و شرایط زیستمحیطی نیز در انتخاب افراد تاثیر دارند؛ بنابراین برای خرید یا اجاره خانه در تهران بهتر است. اولویتهای خود را دقیقا مشخص کنید تا بدانید در کجا و چه محلهای باید دنبال خانه بگردید. در این مقاله زومیلا سعی کردیم بر اساس شاخصهای رایجی که افراد برای انتخاب منطقه مورد نظر خود دارند، محلههای معروف غرب تهران را معرفی کنیم تا شما هم راحتتر و سریعتر خانه دلخواهتان را در یک محله مناسب پیدا کنید.
تهران بزرگترین شهر ایران است. که به منطقه، ناحیه و محله تقسیم بندی می شود. بیش از نیمی از فعالیت های اقتصادی و سیاسی کشور در پایتخت انجام می شود و بر همین اساس از اهمیت ویژه ای برخوردار است.. در این مطلب از آسمونی با محله های غرب تهران آشنا می شوید.
غذا در فرهنگ ایرانی - اسلامی تجلی اعطای روزی و برکت از سوي خداوند به انسان است. : این نگرش فرد ایرانی را پایبند به حفاظت ، و است.فاده موثر از مواد غذایی و شکرگزاری برای بهره مندی از آن می کند. با این حال چنان که گفتیم برخی از الگوهای مصرف مضر در سطح محدود در جوامع ایرانی مشاهده می شوند که حاکی از مصرف گرایی و اسراف هستند؛ این الگوها باید به ویژه در برخي کسب و کارها و صنايع غذايي ( از جمله هتل ها ، رستوران ها، آشپزخانه ها و غیره) کنترل شوند. در مقابله با ترویج این الگوهای مصرف باید در نظر داشت که راهکارهای اساسی را بیشتر باید در بین برنامه های فرهنگی جست و نه کنترل های دستوری در بازارها.
با نگاهی ژرف نگرتر به دو کفه عرضه و تقاضای مواد غذایی، می توان ابعاد پنهان بسیار دیگری را نیز در آنها مشاهده کرد: ضايعات مواد غذایی فروکاهنده بخش چشمگیری از منابع مالی و طبیعی تخصیص یافته برای حمایت از امنیت غذایی کشور است.. در واقع، دولت در اين بخش میلیاردها دلار از اعتبارات یارانه ای خود را صرف تامین اراضی، آب شیرین، واردات كشاورزي (مشتمل و نه محدود به بذر، کود، آفت کش ها و غیره)، تجهیزات کشاورزی، و خدمات تکمیلی با کمترین قیمت ممکن کرده است.. در سال بودجه تخصیص یافته به بخش کشاورزی شامل یک ردیف . ميليون دلاری از محل یارانه های هدفمند ، و . ميليون دلار ديگر برای حمایت از واردات كشاورزي بوده است.. همچنین در این سال . ميليارد دلار از بودجه دولت نیز براي احداث زيرساخت های کشور در بخش کشاورزی تخصیص یافته است. [، ] . به رغم همه این حمایت ها و سرمایه گذاری ها، نتایج حاصل چندان مطلوب نبوده اند: ادامه اتلاف مواد غذایی در کشور بر اساس روند معهود در سال های گذشته،موجب از بین رفتن يك سوم از محصولات كشاورزي مورد توليد کشور در سال جاری ( با برآورد ارزش مجموع . میلیارد دلار
بخش کشاورزی و صنایع غذایی در شمار زیرمجوعه های حیاتی و ارزشمند جمهوری اسلامی ایران هستند که ابقا و توسعه نظام بدانها بستگی تامّ و تمام دارد. در سال های اخیر، این بخش با چالش های جدی مانند بحران آب، افزایش جمعیت، تغییر اقلیم ، فرسایش خاك و ... مواجه گردیده و از این جهت طلب کننده تغییر و تحول برای سوق یافتن به سوی توسعه پایدار است..
در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار
اما وضعیت در کفه تقاضا بسیار متفاوت است.. در فرهنگ ايراني - اسلامي، غذا مصداق تمام معنی روزي ، خیر و برکت اعطاشده از سوي خداوند متعال بوده و اسراف و/یا اتلاف آن از نظر اخلاقی امری ناپسند تلقی می شود. این باور نزد ایرانیان قدمتی چندهزارساله دارد : فرد ایرانی اغلب آن را در اوان کودکی در نهاد خانواده می آموزد و در تمام عمر خود با دل و جان بدان پایبند است.. علاوه بر این، فشارهای اقتصادی بر خانوار متوسط ایرانی در سال های اخیر موجب شده که ميزان مصرف مواد خوراكي در آن تا حدود زیادی کاهش یابد. این تغییردر الگوی مصرف را می توان در تغییرات قیمت وميزان مصرف محصولات اساسی غذایی در دهه گذشته مشاهده کرد( تصاویر و ).