با پرداخت کردن هزینه‌ای مناسب، می‌توانید در یکی از بهترین است.خرهای طبیعی اطراف تهران شنا کنید. کافی است. تصور کنید که شنا کردن در آب و هوایی خنک و به دور از شلوغی و دود و دم تهران، چه کیفی دارد تا همین حالا خود را برای این سفر آماده کنید.

اگر می‌خواهید در میان تمام جاذبه‌های طبیعی فیروزکوه و تهران،‌ جایی را انتخاب کنید که طبیعت بکر و کوچه‌باغ‌های آرام و زیبا داشته باشد، روستای سیمین دشت برای شما بهترین انتخاب است.. اولین نکته درباره این روستا این است. که در منطقه‌ای کوهستانی قرار گرفته است.. ارتفاع کوه‌هایی که این روستا را احاطه کرده‌اند، گاهی تا متر نیز می‌رسند.

بر اساس اطلاعات سرشماری در سال ۸۵ جمعیت شهرستان فیروزکوه ۸ نفر بوده‌است که ۵نفر (۸/۵٪) ساکن مناطق روستایی و نفر(/۵٪) ساکن منطقه شهری بوده‌اند کودکان زیر یکسال /٪ از جمعیت شهرستان را به خود اختصاص داده‌اند و زنان تا ساله ٪ از جمعیت را از آن خود نموده‌اند همچنین سالمندان ۵٪ از جمعیت را تشکیل می‌دهند که ٪ از جمعیت سالمند این شهرستان در روستاها به‌سر می‌برند. تعداد مدارس شهرستان در کلیه مقاطع مدرسه می‌باشد که دانش آموزان مشغول به تحصیل حدود ٪ جمعیت را به خود اختصاص داده‌است. اساس محور اقتصادی شهرستان فعالیت‌های باغداری و دامپروری می‌باشد. فیروزکوه با داشتن ۵ هکتار اراضی زیر کشت /درصد از اراضی زیر کشت است.ان را دارا بوده‌است از این میزان اراضی ۸ درصد به کشت محصولات سالانه و درصد ما بقی به تولیدات محصولات باغی اختصاص داشته‌است، که از این میان گندم و جو به عنوان مهم‌ترین محصولات کشاورزی و سیب، قیسی و گردو نیز از مهم‌ترین محصولات باغی این شهرستان بحساب می‌آید. در بخش دامپروری علی‌رغم وجود است.عدادهای بالقوه فراوان شهرستان تا به حال قادر به است.فاده بهینه از این موهبت خدادادی نبوده‌است بخش دامپروری شهرستان تنها توان تولید ۵تن شیر یعنی دو درصد شیر تولیدی است.ان و ۸ تن کود (/ درصد تولید است.ان) را داشته‌است در بخش صنعت و معدن از وضعیت مناسبتری برخوردار می‌باشد وجود معادن شن و ماسه، سنگ‌های لاشه ساختمانی، آهک سیلیس و کائولن و کارخانه سیمان و

     اجازه دهید مرور کوتاهی بر آنچه تا اینجا گفتیم ، داشته باشیم: کشور ما متحمل هزينه هاي فوق العاده سنگین (اجتماعی-اقتصادی و زیست محیطی)می شود تا بتواند مواد غذایی مورد نیاز جوامع خود را تامین کند؛ بخش زیادی از این مواد غذایی در مزارع، انبارها، حمل و نقل ، فروشگاه ها و آشپزخانه ها تلف شده و ازبین می رود. پسماندهاي ناشی از این اتلاف، تبديل به زباله های مضر براي سلامت و محیط زیست مي شوند و ما ناگزیر هستیم حجم کلانی از منابع کشور را صرف کنیم تا بتوانیم بخشی از آثار زیان بار ناشی از تولید و دفع این زباله ها را بر روی انسان و محيط زيست کنترل یا رفع کنیم. اين چرخه زیان موجب وارد آمدن آسیب های جدی و جبران ناپذیر به نظام ، جوامع انسانی کشور و محیط زیست آن شده و به هیچ عنوان از منظر اقتصاد ، كسب و کار، زندگی اجتماعی، زندگی شخصی، حفاظت از محیط زیست، و یا هر منطق انساني دیگری قابل توجیه نیست. با این اوصاف منافع ملی و مصالح نظام حکم می کند که با جدیت تمام به دنبال راهکارهای جدی برای مقابله با این پدیده و روندها و پیامدهای مخرب آن باشیم.

زنجیره های تامین برنج کشور نیز مبتلا به ناکارآیی و اتلاف های غیرقابل پذیرش هستند. به گفته ش.اسدي( از کارشناسان موسسه تحقیقاتي برنج ایران) به دلیل فقدان ماشین آلات کارآمد، و نارسایی دانش و آموزش منابع انسانی در عملیات فرآوري برنج، درصد از تولید برنج ایران به برنج شکسته تبدیل می شود. او به علاوه بیان کرده که در مواقع اشباع بازارهای کشور از برنج واراداتی، انبارداری بلندمدت برنج توليد داخل موجب افت کیفی برنج داخلی مورد عرضه در بازار و افزایش ضایعات آن در مرحله مصرف می شود][.

با این حال، بیم آن هست که برخی نارسایی ها و نقصان ها در عرصه زنجیره های تامین و فرهنگ عمومی موجب تضعیف این ارزش اخلاقی در جامعه ایرانی شود. اولین عامل قابل ذکر، افت کیفی مواد غذایی در زنجیره تامین بسیاری از این گونه محصولات است.. بدیهی است. افت کیفیت مواد غذایی مورد عرضه موجب افزایش ضايعات مواد غذایی در مرحله مصرف خواهد شد. با این تفکر بخش بزرگی از ضايعات مواد غذایی کشور در مرحله مصرف ناشی از افت کیفی آن مواد در مراحل سابق زنجيره تامين است. و جای دارد بدان بیشتر به عنوان «خسارت» زنجیره تامین نگاه کنیم تا اسراف و اتلاف در مصرف. در مقاله حاضر چند نمونه مصداقی این موضوع را در زنجیره تامین نان، میوه جات و سبزیجات ارائه داديم.این موضوع بیش از پیش به دغدغه فقدان«خط مشی تامین غذا» در جمهوری اسلامی ایران دامن می زند. نظام جمهوری اسلامی ایران به جاي چندين خط مشی مستقل در زمینه های کشاورزی، صنعت، بهداشت، محیط زیست، و سياست، باید به توسعه یک «خط مشی جامع تامین غذا» اهتمام داشته باشد

     بدون شک «کاهش و کنترل ضايعات مواد غذايي » یکی از مهم ترین زمینه های بالقوه راهکاریابی برای تامین امنیت غذایی کشور است.. ضايعات غذایی یک مشکل جهانی است.. طبق گزارش های منتشرشده سازمان خواروبار و كشاورزي( فائو) در جهانی که میلیون نفر از جمعیت آن از گرسنگی رنج می برند، یک سوم از مواد غذایی تولیدشده توسط انسان (بر مبنای محتوای کالریک آن) به هدر مي رود. ابعاد این مشکل از زیان اقتصادي صرف فراتر بوده و پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی آن پایداری توسعه جوامع بشری را به نحو چشمگیری تحت تاثیر قرار می دهد: تخمین زده می شود که تولید این حجم از غذای هدر رفته در هر سال متضمن کشت در میلیون کیلومتر مربع از اراضی کشاورزی کره زمین (تقریبا معادل مساحت کشور مکزیک)، صرف میلیارد متر مکعب آب شیرین، مصرف میلیون تن کود شیمیایی، و تولید گازهای گلخانه ای به میزان تا میلیون مترمکعب (معادل دی اکسید کربن) است.. ابعاد خیره کننده این پیامدهای ضایعات غذایی نشان دهنده آن است. که ضایعات غذایی در شمار یکی از بارزترین مصادیق اتلاف و اسراف در جوامع بشری و انحراف آنها از معیارهای «توسعه پایدار» به شمار می آیند.

با نگاهی ژرف نگرتر به دو کفه عرضه و تقاضای مواد غذایی، می توان ابعاد پنهان بسیار دیگری را نیز در آنها مشاهده کرد: ضايعات مواد غذایی فروکاهنده بخش چشمگیری از منابع مالی و طبیعی تخصیص یافته برای حمایت از امنیت غذایی کشور است.. در واقع، دولت در اين بخش میلیاردها دلار از اعتبارات یارانه ای خود را صرف تامین اراضی، آب شیرین، واردات كشاورزي (مشتمل و نه محدود به بذر، کود، آفت کش ها و غیره)، تجهیزات کشاورزی، و خدمات تکمیلی با کم­ترین قیمت ممکن کرده است.. در سال بودجه تخصیص یافته به بخش کشاورزی شامل یک ردیف . ميليون دلاری از محل یارانه های هدفمند ، و . ميليون دلار ديگر برای حمایت از واردات كشاورزي بوده است.. همچنین در این سال . ميليارد دلار از بودجه دولت نیز براي احداث زيرساخت های کشور در بخش کشاورزی تخصیص یافته است. [، ] . به رغم همه این حمایت ها و سرمایه گذاری ها، نتایج حاصل چندان مطلوب نبوده اند: ادامه اتلاف مواد غذایی در کشور بر اساس روند معهود در سال های گذشته،موجب از بین رفتن يك سوم از محصولات كشاورزي مورد توليد کشور در سال جاری ( با برآورد ارزش مجموع . میلیارد دلار