سفر به ورامین احتمالا با سوال وارمین کجاست، آغاز می‌شود. برای معرفی وارمین باید به سراغ موقعیت جغرافیایی این شهر برویم. ورامین در جنوب شرقی تهران قرار دارد و از سه شهر جوادآباد، قرچ وارمین و پیشوا تشکیل می‌شود. ورامین از شمال شرق با شهرستان‌های پیشوا و پاکدشت، از شمال غرب با شهرستان قرچک، از غرب با شهرستان ری و از جنوب با است.ان قم و بخش‌های از جوادآباد محدود می‌گردد. در سال‌های اخیر تعداد ویلاها و خانه‌های اجاره در ورامین به دلیل نزدیکی به است.ان قم و تهران افزایش یافته است. و  بسیار از گردشگران این مقصد را به عنوان یک مقصد یک‌روزه برای سفرهای خود انتخاب می‌کنند.

اقامت در ورامین اغلب به شکل اجاره ویلا، خانه و آپارتمان مبله محسوب می‌شود. این اقامتگاه‌ها تنوع بسیاری برای گردشگران دارد. اجاره این اقامتگاه‌ها از طریق وب‌سایت و اپلیکیشن‌های مختلف امکان‌پذیر است.. یکی از این وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها، اتاقک است.. برای اجاره ویلا، خانه یا آپارتمان مبله در ورامین می‌توانید به وب‌سایت یا اپلیکیشن اتاقک مراجعه کنید. هر قسمت که نیاز به راهنمایی یا سوال داشتید، کارشناسان پشتیبانی پاسخگوی شما هستند.

یکی از مکان‌های طبیعی و بکر شهرستان ورامین، دشت ورامین است.. این دشت در ناحیه کویر مرکزی ایران و در کیلومتری جنوب‌شرقی تهران قرار دارد. دشت ورامین یکی از حاصل‌خیزترین زمین‌های کشاورزی است.ان تهران به حساب می‌آید و بسترگاه کشت بسیاری از سبزیجات و صیفی‌جات پایتخت است.. آب مورد نیاز برای کشاورزی در دشت ورامین از رودخانه‌ جاجرود (یکی از مهم‌ترین رودخانه‌های است.ان تهران) تامین می‌گردد. بازدید از دشت ورامین برای عموم آزاد است. و شما می‌توانید در روزهای آخر هفته به این دشت مراجعه کنید و از طبیعت بی‌نظیر آن لذت ببرید.

     طبق گزارش های سازمان جهانی غذا و خشکبار، بخش اعظم ضایعات غذایی در کشورهای در حال توسعه از نارسایی در فناوری های کشت، برداشت، فراوری، انباشت،حمل و توزیع مواد غذايي نشات می گیرد. به عبارت دیگر به دلیل باارزش تلقی شدن مواد غذایی در این کشورها، آنچه در این کشورها اتفاق می افتد، بیشتر اتلاف مواد غذایی در کفه عرضه است.، تا دورریز آن توسط مصرف کننده در کفه تقاضا. شكل الگوهای ضايعات در دسته بندی مواد غذایی مختلف را در میان کشورهای جنوب و جنوب شرق آسیا نشان مي دهد []. جمهوری اسلامی ایران نیز از نظر گزارش های تخصصی فائو دراين منطقه جغرافیایی جای گرفته و الگوی ضايعات غذا در آن نیز بسیار شبیه الگوی تصویرشده برای این کشورها است.. برای اين موضوع می توان شواهد فراوانی را در اظهارات و گزارش های كارشناسان و مسئولان بخش کشاورزی و صنایع غذایی کشور یافت. اجازه دهید به برخی از این شواهد اشاره ای داشته باشیم.

     در عوض، ضايعات در سال هاي آينده نیز افزایش یافته است.. برخی ازگزارش ها حاکی از از ضايعات درصدی در میلیون تن محصولات كشاورزي تولید شده کشور در هر سال است.؛ شایان ذکر است. این مقدار محصولات کشاورزی براي تغذیه یک جمعیت میلیون نفری كافي است. [،]. آمار و ارقام ضايعات غذايي موجود در جمهوری اسلامی ایران نه تنها بهتر از سطوح ثبت َشده منطقه ای و جهانی نیست، بلکه در بعضی موارد در سطحی نازل تر از این سطوح قرار می گیرد: در این زمینه می توان به درصدضايعات در نان، - (و حتی ) درصد ضايعات در میوه ها و سبزیجات، درصد ضايعات در برنج، درصد ضايعات در خرما، و غیره اشاره کرد[،،،،،،]. گزارش هاي دیگری نيز وجود دارد که حاکی از زیان های اقتصادی عظیم ناشی از ضایعات غذایی در کشور هستند: به عنوان مثال مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در گزارش منتشره خود در دی ماه برآورد نموده كه هزینه تحمیل شده به دولت از محل ضايعات سالانه نان به . ميليارد دلار

با این حال، بیم آن هست که برخی نارسایی ها و نقصان ها در عرصه زنجیره های تامین و فرهنگ عمومی موجب تضعیف این ارزش اخلاقی در جامعه ایرانی شود. اولین عامل قابل ذکر، افت کیفی مواد غذایی در زنجیره تامین بسیاری از این گونه محصولات است.. بدیهی است. افت کیفیت مواد غذایی مورد عرضه موجب افزایش ضايعات مواد غذایی در مرحله مصرف خواهد شد. با این تفکر بخش بزرگی از ضايعات مواد غذایی کشور در مرحله مصرف ناشی از افت کیفی آن مواد در مراحل سابق زنجيره تامين است. و جای دارد بدان بیشتر به عنوان «خسارت» زنجیره تامین نگاه کنیم تا اسراف و اتلاف در مصرف. در مقاله حاضر چند نمونه مصداقی این موضوع را در زنجیره تامین نان، میوه جات و سبزیجات ارائه داديم.این موضوع بیش از پیش به دغدغه فقدان«خط مشی تامین غذا» در جمهوری اسلامی ایران دامن می زند. نظام جمهوری اسلامی ایران به جاي چندين خط مشی مستقل در زمینه های کشاورزی، صنعت، بهداشت، محیط زیست، و سياست، باید به توسعه یک «خط مشی جامع تامین غذا» اهتمام داشته باشد

   اگر چه وضعیت کنونی ضايعات مواد غذايي حاکی از اتلاف های اقتصادی کلان در سطح ملی است.، اما این وضعیت در عین حال حاکی از فرصت و فضای بسیار گسترده فراهم برای بهبود و رشد اقتصادی است.. دستیابی به نتایج مثبت در طرح های كنترل ضايعات غذایی (به ویژه در بعد فرهنگی) مستلزم کار چنددهه ای بر روی نسل های جوامع کشور است.. در اين برهه خطیر، لازم است. برای صرفه جویی و جلوگیری از زیان های اقتصادی-اجتماعی- زیست محیطی، پیشگیری از انحراف از معیارهای اخلاقی کارساز موجود در الگوهای مصرف غالب در جوامع ایرانی، و پیشگیری از غلبه الگوهای مصرف گرایانه و اسراف کارانه، با بسیج عزم ملي و به کار بستن مدیریت جهادي به مبارزه با اتلاف و ضایعات مواد غذایی در سرتاسر کشور بپردازیم.

اما وضعیت در کفه تقاضا بسیار متفاوت است.. در فرهنگ ايراني - اسلامي، غذا مصداق تمام معنی روزي ، خیر و برکت اعطاشده از سوي خداوند متعال بوده و اسراف و/یا اتلاف آن از نظر اخلاقی امری ناپسند تلقی می شود. این باور نزد ایرانیان قدمتی چندهزارساله دارد : فرد ایرانی اغلب آن را در اوان کودکی در نهاد خانواده می آموزد و در تمام عمر خود با دل و جان بدان پایبند است.. علاوه بر این، فشارهای اقتصادی بر خانوار متوسط ایرانی در سال های اخیر موجب شده که ميزان مصرف مواد خوراكي در آن تا حدود زیادی کاهش یابد. این تغییردر الگوی مصرف را می توان در تغییرات قیمت وميزان مصرف محصولات اساسی غذایی در دهه گذشته مشاهده کرد( تصاویر و ).