مالک اولیه میدان بهارستان، محمدحسن خان سردار بود که آن را به علی‌خان حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای فروخت. مراغه‌ای بهارستان را به میرزا حسین سپهسالار فروخت و وی باغ بزرگی در آن بنا کرد. از‌این‌رو به نام باغ سپهسالار شهرت داشت.

مجسمه برنزی رضاشاه در سال در مرکز میدان بهارستان بر پایه‌ای مزین به چهار ستون هخامنشی، روی صفحه‌ای نصب شد. در حوادث سال اولین مجسمه‌ای که در تهران سرنگون شد، مجسمه رضاشاه در میدان بهارستان بود. اما بعد از آن در سر جای خود قرار گرفت و تا سال ۵ برقرار بود. بعد از پیروزی انقلاب ۵ مجسمه رضاشاه از میدان بهارستان برداشته شد.

بهارستان در کیلومتری جنوب شرق اصفهان و در مسیر جاده اصفهان-شیراز قرار دارد.شهر بهارستان موقعیت بسیار عالی که در کنار جاده اصفهان به شیراز وکنار گذر شرق اصفهان هست وتا سال مترو افتتاح می شود وآب وهوای عالی دارد باآینده درخشان رو به پیشرفت

- هنگامی که مواد اکسترودی از پرس خارج شود دما توسط سنورهای نصب شده در پرس کنترل و تنظیم می‌گردد. هدف اصلی از دانستن دما برای حفظ حداکثر سرعت عملیات اکستروژن می‌باشد. مقدار دمای خروجی اکستروژن بستگی به آلیاژ آلومینیوم است.؛ و برای مثال حرارت آلیاژهای A ، ،٬ برابر حداقل ۸

&#x;&#x;Ì&#x;&#x; &#x;Ì&#x; &#x; &#x;&#x; &#x;&#x; &#x;&#x;&#x; &#x;&#x;Ì&#x; &#x;&#x;Ì &#x;Ì &#x;&#x; &#x;Ì&#x; &#x;&#x;Ì &#x;&#x;Ì&#x;&#x; &#x;&#x; &#x;Ì&#x; 

یکی دیگر از پارامترهای تأثیرگذار در راندمان فرایند اکستروژن هیدرواستاتیک، نرخ اکستروژن یا به عبارت ساده‌تر میزان کاهش سطح مقطع(Reduction of surface area) می‌باشد. در یک زاویه قالب ثابت، افزایش میزان نرخ اکستروژن منجر به افزایش سطح تماس بین بیلت و دیواره قالب شده و در نتیجه فشار زیادی برای غلبه بر کار سختی ناشی از کرنش زیاد نیاز می‌باشد.

طراحی پیچ چنین اکسترودر هایی نیز با پیچ های معمولی تفاوت دارد. بدین صورت که در بخش دوم پیچ مواد به طریق معمول فشرده و همگن می شوند. در ادامه همین بخش ناگهان با ورود به ناحیه غیر فشردگی (decompression zone) که عمق پیچ به ناگاه زیاد می شود, فشار وارد سیال مذاب کم می شودو امکان خروج و گریز رطوبت و سایر مواد فرار از داخل مذاب پلیمر توسط منفذ تعبیه شده در بدنه اکسترودر فراهم می شود.

اکستروژن مستقیم، رایج‌ترین نوع اکستروژن است. که در آن جهت حرکت پیستون و محصول اکستروژن یکسان است.. در حقیقت در این روش، قالب ثابت است. و پیستون، بیلت را به درون قالب حرکت می‌دهد. در این روش، بیلت داخل یک محفظهٔ محافظت شده قرار می‌گیرد. سپس بیلت به وسیله فشار پیستون، به داخل قالب رانده می‌شود. در این مرحله، یک قطعه حائل بین پیستون و بیلت قرار می‌گیرد تا آن‌ها را جدا از هم نگه دارد. در نتیجه این فرایند، محصول اکستروژن از سمت دیگر دستگاه، در جهت یکسان با جهت حرکت پیستون، خارج می‌شود. عیب اصلی این روش نسبت به روش غیرمستقیم این است. که در این روش، به دلیل وجود نیروهای اصطکاکی در اثر حرکت بیلت در طول مخزن، نیروی بیشتری جهت شروع فرایند اکستروژن لازم است. و با حرکت بیشتر بیلت، این نیرو رفته رفته کاهش می‌یابد. در انتهای بیلت نیز نیرو به شدت افزایش می‌یابد؛ زیرا بیلت در این قسمت باریک است. و ماده باید به‌صورت شعاعی از قالب خارج شود. به همین دلیل انتهای بیلت بدون است.فاده می‌ماند و در انتهای فرایند باید بریده شود.