همانند فاز ، این فاز هم دارای خانه‌های ویلایی و آپارتمانه. با توجه به افزایش تقاضا برای خرید خانه در این فاز و محبوبیت بیشترش نسبت به سایر فازهای پردیس (به دلیل وجود امکانات شهری) هزینه‌ی خرید خانه در فاز پردیس هم نسبتا بیشتره.

شهر پردیس با توجه به نوساز بودن و تاریخچۀ کوتاهش، هنوز راه زیادی‌ رو برای پیشرفت و رسیدن به ایده‌آل‌ترین حالت خودش در بین مناطق مسکونی، طی نکرده. اما دارای موقعیت‌ها و ویژگی‌هایی است. که همگان‌ رو مطمئن کرده آینده‌ی درخشانی، منتظر شهر پردیس تهرانه.

«بنابر این گزارش، شورای عالی شهرسازی ایران در جلسهٔ امروزِ خود پیرو جلسات قبلی در تاریخ‌های // و // و // موضوع احداث مجموعهٔ مسکونی در اراضی موسوم به واقع در جنوب‌شرق شهر جدید پردیس را پیرو صورت‌جلسهٔ مورَّخ /۵/۵ مورد بررسی قرار داد و ضمن تأیید نظرات کمیتهٔ فنی، به چهار دلیل ازجمله مغایرت با مصوبات طرح مجموعهٔ شهریِ تهران، مصوب شورای عالی شهرسازی و هیئت وزیران، احداث مجموعهٔ مذکور را فاقد جنبه‌های فنی و قانونی تشخیص داد و با آن مخالفت کرد. دیگر دلایل مخالف با این طرح، قرارگیری در

یکی دیگر از پارامترهای تأثیرگذار در راندمان فرایند اکستروژن هیدرواستاتیک، نرخ اکستروژن یا به عبارت ساده‌تر میزان کاهش سطح مقطع(Reduction of surface area) می‌باشد. در یک زاویه قالب ثابت، افزایش میزان نرخ اکستروژن منجر به افزایش سطح تماس بین بیلت و دیواره قالب شده و در نتیجه فشار زیادی برای غلبه بر کار سختی ناشی از کرنش زیاد نیاز می‌باشد.

طراحی پیچ چنین اکسترودر هایی نیز با پیچ های معمولی تفاوت دارد. بدین صورت که در بخش دوم پیچ مواد به طریق معمول فشرده و همگن می شوند. در ادامه همین بخش ناگهان با ورود به ناحیه غیر فشردگی (decompression zone) که عمق پیچ به ناگاه زیاد می شود, فشار وارد سیال مذاب کم می شودو امکان خروج و گریز رطوبت و سایر مواد فرار از داخل مذاب پلیمر توسط منفذ تعبیه شده در بدنه اکسترودر فراهم می شود.

ناپایداری بین سطحی خرابی خط جریان بین دو لایه از یک فیلم چند لایه را باعث می شود. این مشکل که در شکل زیر مشخص است.، هم از لحاظ ظاهری و هم از لحاظ عملکردی بر روی خواص فیلم تاثیر منفی می گذارد. نقص هایی مانند ناهمگنی ضخامت، کاهش شفافیت و حتی باز شدن لایه ها.

در سال ، Joseph Bramah اولین فرایند اکستروژن برای تولید لوله از مواد نرم زا انجام داد. او ابتدا ماده اولیه فلزی را پیش گرم کرد و آن را به‌وسیله یک پیستون دستی متحرک، به داخل قالب حرکت داد. در سال ۸، Thomas Burr، همین فرایند را به‌وسیله یک پرس هیدرولیک انجام داد. در سال ۸، Alexander Dick، فرایند اکستروژن را برای آلیاژهای مسی و برنجی نیز گسترش داد.

و بالاخره منافذ صافی بسیار ظریف و باریک هستند و در اثر مرور زمان به وسیله ذرات سوخته , براده های ریز فلزی و&#; مسدود می شوند در اثر انسداد راندمان کاهش و فشار معکوس افزایش می یابد. بنا براین لازم است. برنامه منظمی برای  بازدید و تعویض آن اجرا نمود.