پس از انقلاب ۵، طرح جامع تهران تنها برای ۸ سال به‌طور مستقیم مبنای کنترل و هدایت توسعهٔ پایتخت ایران بود و در دهه‌های گذشته، تغییرات کالبدی و توسعهٔ کلان‌شهر تهران بیشتر بر مبنای مجموعه‌ای از ضوابط و بخشنامه‌ها صورت گرفته‌است.

شهرداری تهران با چالش‌هایی نیز مواجهه است. از آن جمله در زمینه رفع مشکل‌های شهری اعم از ترافیکی و زیست‌محیطی و نیز فساد در بخش‌هایی از این نهاد شهری موضوع‌هایی‌ست که کم و بیش مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار گرفته‌است.

تهران به دلیل داشتن آب‌وهوای مناسب و فراوانی آب، معمولاً منطقهٔ سرسبزی بوده و در منابع جغرافیایی قدیم از درختان انبوه و باغ‌های تهران یاد شده‌است. با وجود پیشینهٔ طولانی و تاریخی باغ‌داری در تهران، نخستین باغ‌های معروف تهران، در

از جمله تفاوت های این دو ماده شیمیایی می توان به میزان سمیت آن ها اشاره کرد. در واقع می توان گفت که میزان سمیت ایزوپروپیل الکل نسبت به اتانول بسیار کمتر است.. همچنین در موارد بسیار زیادی ایزوپروپیل الکل سریع تر از اتانول عمل می کند و زمان کمتری برای از بین بردن باکتری ها نیاز دارد.

وجود آب عامل مهمی در تخریب یا جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های بیماری زا با ایزوپروپیل الکل است.. آب به عنوان یک کاتالیزور عمل می کند و نقشی اساسی در دناتوره سازی پروتئین های غشای سلول رویشی دارد. محلول های ٪ IPA با نفوذ بیشتری به دیواره سلول که در کل سلول نفوذ می کند، تمام پروتئین ها را منعقد می کند و بنابراین میکروارگانیسم از بین می رود. مقدار آب اضافی تبخیر را کند می کند، بنابراین زمان تماس سطح را افزایش می دهد و اثربخشی را افزایش می دهد. غلظت ایزوپروپیل الکل بیش از ٪ فوراً پروتئین ها را منعقد می کند. در نتیجه، یک لایه محافظ ایجاد می شود که از پروتئین های دیگر در برابر لخته شدن بیشتر محافظت می کند. محلول ها> ٪ IPA باکتری ها را از بین می برد، اما گاهی اوقات برای ضد عفونی کردن به مدت تماس بیشتری احتیاج دارند و شرایطی به وجود می آید که این میکرواوگانیسم ها بدون اینکه از بین بروند، در حالت خاموش قرار بگیرند. در این تجزیه و تحلیل، یک محلول ٪ ایزوپروپیل الکل در کمتر از ثانیه باعث از بین رفتن میکرواورگانیسم ها می شود، با این حال محلول ٪ با زمان تماس بیش از دو ساعت بی اثر است.. برخی از مواد ضد عفونی کننده اسپورها را که به عنوان مواد ضدعفونی کننده شیمیایی طبقه بندی می شوند، از بین می برند.

ایزوپروپانول خوراکی نمی باشد. در مقایسه با سایر الکل ها در بدن انسان به شکل متفاوتی متابولیزه می شود و نوشیدن مقادیر اندکی از این الکل می تواند منجر به مرگ یا در کسانی که زنده مانده اند به کوری دائمی مبتلا شوند. دوز مرگ آور این ماده در بزرگسالان اونس است..

وجود آب عامل مهمی در تخریب یا جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های بیماری زا با الکل ایزوپروپیل است.. آب به عنوان یک کاتالیزور عمل می کند و نقش اساسی در دناتوره سازی پروتئین های غشای سلول رویشی دارد. محلولهای ٪ IPA با نفوذ بیشتری به دیواره سلول که در کل سلول نفوذ می کند، تمام پروتئین ها را منعقد می کند و بنابراین میکروارگانیسم از بین می رود. مقدار آب اضافی تبخیر را کند می کند، بنابر این زمان تماس سطح را افزایش و اثربخشی را افزایش می دهد. غلظت الکل ایزوپروپیل بیش از ٪ فوراً پروتئین ها را منعقد می کند. در نتیجه، یک لایه محافظ ایجاد می شود که از پروتئین های دیگر در برابر لخته شدن بیشتر محافظت می کند.

مانند اکثر الکل ها، الکل ایزوپروپیل با فلزات فعال مانند پتاسیم واکنش داده و آلکوکسیدهایی را تشکیل می دهد که می توان آن ها را ایزوپروپوکسید نامید. از واکنش با آلومینیوم (که به وسیله اثری از جیوه شروع شده است.) برای تهیه کاتالیزور ایزوپروپاکسید آلومینیوم است.فاده می شود.