مشکلات دیگری که کوه دماوند و محدودهٔ پیرامون آن را تهدید می‌کنند عبارت‌اند از: ساخت‌وساز بی‌ضابطه، تصرف منابع طبیعی برای است.فادهٔ غیرقانونی و شخصی، افزایش جمعیت انسانی و خودروها، حضور بیش از اندازهٔ گردشگران بدون آن‌که آموزش‌های لازم در رابطه با طبیعت‌گردی و حفظ محیط زیست به آن‌ها داده شده باشد، نوشتن یادگاری در طول مسیر (به‌ویژه بر فراز قلهٔ دماوند)، نصب تابلوهای یادبود و پرچم‌های گروه‌ها و یادگاری‌های کشته‌شدگان، کمبود اقامتگاه و تبلیغات نامناسب.

آشوریان کوه دماوند را کان سنگ لاجورد می‌انگاشتند. در زمان تاخت و تاز آشوری‌ها به فلات ایران این کوه بخشی از حدود مادها شمرده می‌شد و در متن‌های آشوری هم بدان اشاره‌ شده‌ است.. دیاکونوف، سنت گذاردن پیکر مردگان در کوه‌ها را آیین مغانی می‌انگارد که در دامنه دماوند می‌زیستند و آیین خود را به دیگر جاهای ایران پراکندند. در دامنه دماوند تعداد زیادی گور پیش از تاریخ وجود دارد. در سده هشتم میلادی در پای کوه دماوند دژی بوده است. که موبدی زرتشتی به نام مس‌مغان و پیروانش در آن می‌زیستند و این دژ به فرمان المهدی خلیفه عباسی ویران‌ شده و مس‌مغان نیز کشته شد. در دوران سلطنت پهلوی و در دوره‌های مختلفی از تاریخ ایران از نقش کوه دماوند و خورشید در حال تابش از پشت آن به‌عنوان نماد ایران زمین بهره می‌بردند.

اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر ۵ هکتار در سال ۸ طی مصوبه شماره مورخ ۸٫٫ شورای عالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.. این اثر با ,, تا ,۸,۵ عرض جغرافیایی و ۵, تا ,۵ طول جغرافیایی در شمال شرق تهران و در است.ان مازندران واقع شده است.. از گونه‌های مهم گیاهی آن می‌توان از بومادران، پیر گیاه دماوندی، اسپرس کوهی و گون نام برد. است.فاده بیش از حد از ظرفیت قابل‌تحمل محیط و همچنین بهره‌برداری پوکه معدنی در اطراف این اثر طبیعی ملی، از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده در تخریب آن به شمار می‌آید.

کبالت جز اصلی ویتامین B است. و از این ماده می توان در غذای دام ها است.فاده کرد. تنها نشخوار کنندگانی مانند گوسفند، گاو و بز که توانایی سنتز ویتامین  B را دارند، میتوانند از مکمل های کبالت است.فاده کنند. ویتامین B بر متابولیسم انرژی و افزایش گلبول های قرمز موثر است.. کمبود کبالت در خاک باعث کمبود ویتامین B در غذای دام ها می گردد.

علائم قرار گرفتن در معرض: ممکن است. در صورت است.نشاق باعث ایجاد حساسیت یا علائم آسم یا مشکلات تنفسی شود. ممکن است. باعث حساسیت پوستی شود. علائم واکنش آلرژیک ممکن است. شامل بثورات پوستی، خارش، تورم، مشکل در تنفس، حس سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها، سرگیجه، سبکی سر، درد قفسه سینه، درد ماهیچه ای یا گرگرفتگی باشد. این ماده می تواند به قلب، کلیه و تیرویید آسیب برساند.

انبار مسقف ، خشک و خنک  با تهویه مناسب، دور از تابش مستقیم نور خورشید، دور از منابع آتش زا و حرارتی، رعایت فاصله از دیوار انبار و  سایر املاح، بستن درب کیسه و ظرف پس از مصرف، دور از مواد اکسیدکننده مانند ترکیبات کلرات، نیترات و نیتریت قرار گیرد.

این ماده با جرم مولی . گرم بر مول، دانسیته . گرم بر سانتی متر مکعب، نقطه ذوب بالا درجه سانتیگراد به صورت یک ترکیب پودری خشک است.. به اکسنده های قوی، آب و رطوبت، و حرارت حساس بوده و در اثر واکنش تجزیه شده و گازهای بسیار سمی و خطرناک اکسید کبالت و اکسید گوگرد را آزاد می کند. این گازها به راحتی از طریق است.نشاق و پوست جذب شده و منجر به مشکلات تنفسی، خارش پوست، آلرژی، تنگی نفس و حالت تهوع می شود.

در پزشکی از سولفات کبالت به عنوان یک فلز رادیواکتیو در پرتودرمانی (رادیوگرافی) است.فاده می شود. است.فاده پزشکی کبالت بیشتر در ویتامین B است..  ویتامین B و کبالت در درمان انواع خاصی از کم خونی بکار می رود. نمکهای کبالت که بطور تزریقی بکار می روند، در مسمومیت سیانیدی به عنوان پادزهر است.فاده می شوند.