اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر ۵ هکتار در سال ۸ طی مصوبه شماره مورخ ۸٫٫ شورای عالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.. این اثر با ,, تا ,۸,۵ عرض جغرافیایی و ۵, تا ,۵ طول جغرافیایی در شمال شرق تهران و در است.ان مازندران واقع شده است.. از گونه‌های مهم گیاهی آن می‌توان از بومادران، پیر گیاه دماوندی، اسپرس کوهی و گون نام برد. است.فاده بیش از حد از ظرفیت قابل‌تحمل محیط و همچنین بهره‌برداری پوکه معدنی در اطراف این اثر طبیعی ملی، از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده در تخریب آن به شمار می‌آید.

قله دماوند در فرهنگ کشور ایران مظهر پایداری، است.واری و یک نماد ملی است. و به‌عنوان یک اثر ملی ثبت شده و به روش‌های گوناگون از آن به‌عنوان یک نماد ملی یاد می‌شود. کوه دماوند در سی‌ام تیرماه سال ۸ به‌عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در قالب میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

روز ملی دماوند هم‌زمان با تیرگان در مازندران با نام تیرماه سیزده شو در شب سیزدهم آبان‌ماه برگزار می‌شود. انجمن کوهنوردان ایران هر ساله این جشن را در روز سیزدهم تیر در دامنه‌های قله دماوند در شهر رینه لاریجان شهرستان آمل برگزار می‌کنند. این جشن به ثبت ملی نیز رسیده است..

دی کلرومتان حلال ایده ­آلی برای انواع فرآیندهای صنعتی محسوب می­ شود. این ماده در فرآیندهای مختلف و در صنایع بسیاری همچون رنگ ­زدایی، داروسازی، تولید مواد رنگ ­زدا، تمیز کردن فلزات، چسب ها، تولید فوم پلی­ یورتان، تولید رزین پلی­ کربنات و توزیع و فرمولاسیون حلال مورد است.فاده قرار می­ گیرد. منابع طبیعی حلال متیلن، شامل منابع اقیانوسی، ماکرو جلبک ­ها و آتش­فشان­ ها هستند. با ­این­ حال بیشتر دی­ کلرومتان یافته شده در محیط­ زیست نتیجه نشرهای صنعتی است..

منابع طبیعی دی کلرومتان شامل منابع اقیانوسی، جلبک های کلان، تالاب ها و آتشفشان ها است.. با این حال، اکثرا دی کلرومتان در محیط حاصل از انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی تولید می شود. متیل کلراید در اثر سوختن زیست توده و فوران آتشفشان و همچنین فعالیت های بیوشیمیایی توسط قارچ های پوسیده چوب و برخی جلبک ها و جلبک های دریایی در اقیانوس ها تشکیل می شود. در سطح جهان مقادیر عظیمی از متیل کلرید طبیعی (تقریباً میلیون تن در سال) توسط این منابع در جو آزاد می شود. به طور کلی دو روش ساخت متیل کلراید از نظر فنی وجود دارد.

اگرچه دی کلرومتان به راحتی در آب حل نمی شود، اما ممکن است. مقادیر کمی از آن در برخی از آب های آشامیدنی وجود داشته باشد. دی کلرومتان که در آب وجود دارد در اثر واکنش با سایر مواد شیمیایی یا باکتری به آرامی تجزیه می شود. بیش از ٪ دی کلرومتان در محیط به دی اکسید کربن (CO) تبدیل می شود، که در حال حاضر در هوا وجود دارد. تقریباً تا روز طول می کشد تا نیمی از دی کلرومتان در آب تجزیه شود.

DCM پلاستیک های خاصی را به صورت شیمیایی جوش می دهد. به عنوان مثال، برای آب بندی پوشش کنتورهای الکتریکی است.فاده می شود. غالباً به عنوان جز اصلی چسب های جوشکاری پلاستیک فروخته می شود، همچنین توسط علاقه مندان به ساختمان برای اتصال قطعات پلاستیکی به یکدیگر بسیار است.فاده می شود. معمولاً به آن &#;دی-كلو&#; گفته می شود.

منابع طبیعی دی کلرومتان شامل منابع اقیانوسی، جلبک های کلان، تالاب ها و آتشفشان ها است.. با این حال، اکثرا دی کلرومتان در محیط حاصل از انتشار گازهای گلخانه ای صنعتی تولید می شود. متیل کلراید در اثر سوختن زیست توده و فوران آتشفشان و همچنین فعالیت های بیوشیمیایی توسط قارچ های پوسیده چوب و برخی جلبک ها و جلبک های دریایی در اقیانوس ها تشکیل می شود. در سطح جهان مقادیر عظیمی از متیل کلرید طبیعی (تقریباً میلیون تن در سال) توسط این منابع در جو آزاد می شود. به طور کلی دو روش ساخت متیل کلراید از نظر فنی وجود دارد.