در دوره رضا شاه دو مسئله مهم را در مدیریت شهری مطرح کرد یکی نقشه خیابانها و دیگری تصویب قانون بلدیه در سال . بر اساس قانون جدید بلدیه تشکیلات شهرداری عبارت بودند از اداره صحه و معاونت عمومی، اداره محاسبات عایدات، اداره امور خیریه، اداره ساختمان و روشنایی میدانها، اداره سجل احوال، احصائیه نشریات، اداره کابینه پرسنل، تنظیمات ملزومات اجرائیات و رسوم. مهمترین نکته این روشنامه بند مربوط به انتخاب شهردار بود. قانون جدید بلدیه خودمختاری نسبی شهرداریها را زائل و آنها را به عنوان عمان محلی دولت مرکزی تبدیل کرد. در این بند اختیار انتخاب شهردار به نخستوزیر واگذار شد.
تهران بهعنوان پایتخت ایران، هنگام شکلگیری مساحتی حدود کیلومتر مربع داشت. تغییرات سیاسی و افزایش جمعیت، شهر را دستخوش دگرگونی منطقهای کرد و مساحت آن افزایش یافت؛ بهطوری که در سال ، نخستین طرح جامع شهر تهران ابلاغ شد که در آن مساحت شهر با افزایشی خیرهکننده به ۸ کیلومتر مربع رسید. تهران با این مساحت به منطقه تقسیم شده بود.
رشتهکوه البرز به قسمت شرقی، مرکزی و غربی تقسیم میشود. است.ان تهران در بخش مرکزی این رشتهکوه جای دارد. بخش مرکزی رشتهکوه البرز به قسمت شمالی، میانی و جنوبی تقسیم میشود. بخش محدودی از این ارتفاعات در است.ان تهران و مابقی در است.ان مازندران واقع شدهاست.
پک نسبت به سایر منعقد کننده ها، درصد خلوص بالاتر، وزن مولکولی بالاتر و خاصیت منعقدکنندگی بیشتری دارد. این محصول با درصد خلوص های %، % و % به بازار عرضه می گردد. بخش آلومینیومی موجود در مولکول پک دارای ساختمان الیگومری Oligomer است.، که علت کاهش pH می باشد. این خاصیت باعث کاهش هزینه های خنثی سازی بعد از فرآیند انعقاد می شود. از پلی آلومینویم کلراید (PAC) به منظور حذف کدورت آب و پساب و بهبود کیفیت آب است.فاده می شود. این ماده محدودیت دمایی ندارد یعنی در هر دمایی قابل مصرف است..
فرآیند انعقاد از جایگاه ویژه ای در فرآیند تصفیه برخوردار است.. سولفات آلومینیوم و کلروفریک متداول ترین منعقد کننده های اولیه (Primary coagulant) مورد است.فاده در تصفیه آب به منظور حذف کدورت می باشند. در سال های اخیر poly aluminum chloride که به اختصار PAC نام دارد به طور گسترده ای به عنوان جایگزینی برای دو منعقدکننده قدیمی (Al(SO و کلروفریک مورد است.فاده قرار گرفته است.. این ماده در حال حاضر در کشورهایی نظیر آمریکا، کانادا، چین، ایتالیا، فرانسه و انگلستان به یکی از رایج ترین منعقد کننده های مورد است.فاده در تصفیه آب تبدیل شده است.. بسیاری از صنایع در ایران، این ماده را به عنوان جایگزین منعقد کننده های قدیمی مورد است.فاده قرار داده اند.
مکانیزم عملکرد : عملکرد منعقدکننده های قدیمی ناپایدار سازی است. که از طریق فشردگی لایه مضاعف الکتریکی در اطراف ذره کلوئیدی انجام می شود. درحالی که ، پلی آلومینیوم کلراید عملیات ناپایدارسازی را از طریق جذب در سطح ذره کلوئیدی و ایجاد پل های اتصالی ذره – پلیمر – ذره انجام می دهد. این مکانیزم موجب افزایش سرعت ناپایدارسازی ذره ای و در نتیجه رشد سریعتر ذرات و نهایتا بهبود جداسازی می گردد.
لخته شدن مترادف با جمع شدن، انعقاد و انسجام است.. اساساً، انعقاد فرآیند افزودن ماده منعقد کننده برای بی ثبات کردن یک ذره باردار تثبیت شده است.. در همین حال، لخته سازی یک روش اختلاط است. که باعث جمع شدن و کمک به ته نشینی ذرات می شود.
پک نسبت به سایر منعقد کننده ها، درصد خلوص بالاتر، وزن مولکولی بالاتر و خاصیت منعقدکنندگی بیشتری دارد. این محصول با درصد خلوص های %، % و % به بازار عرضه می گردد. بخش آلومینیومی موجود در مولکول پک دارای ساختمان الیگومری Oligomer است.، که علت کاهش pH می باشد. این خاصیت باعث کاهش هزینه های خنثی سازی بعد از فرآیند انعقاد می شود. از پلی آلومینویم کلراید (PAC) به منظور حذف کدورت آب و پساب و بهبود کیفیت آب است.فاده می شود. این ماده محدودیت دمایی ندارد یعنی در هر دمایی قابل مصرف است..