وسعت شهرک صنعتی چهاردانگه بسیار زیاد است.. این شهرک به طور کلی به بخش بنگاه های صنعتی و شرکت ها و تولیدی ها و بخش فروشگاه ها و پاساژها و مغازه ها تقسیم می شود. در واقع بخش تجاری و بخش صنعتی دو بخش اصلی شهرک صنعتی چهاردانگه هستند. معمولا هرچه به سمت مرکز این شهرک بروید با صنایع بیشتری رو به رو می شوید و در حواشی آن بیشتر فروشگاه ها و پاساژهای فروش مبلمان و غیره قرار گرفته اند. در بخش صنایع نیز، فعالیت های متنوعی انجام میگیرد، از ساخت و تولید ورقه های ام دی اف، مغازه های فروش روکش ام دی اف، کارخانه های تولید مبلمان و &#; را می توانید در بخش صنعتی ببینید.

هنگامی که یک صنعت خاص به یک محدوده کوچک منعطف می شود، پیش نیازهای آن نیز کم کم گرد آن جمع می شوند. مبل و کابیت یکی از پرشمارترین محصولات چهاردانگه تهران هستند. چوب نیز جزو اصلی ترین مصالح در تولید این دو محصول است.. به همین دلیل صنعت چوب در این شهر بسیار پر رونق است..

اگر تصمیم به خرید کابینت، مبل، میز غذاخوری، میز تلویزیون و بسیاری اثاثیه دیگر منزل گرفته باشید، بدون شک اسم چهاردانگه تهران نیز به گوش شما خورده است.. چهاردانگه یکی از شهرهای پر رفت و آمد تهران است. و یکی از بازارهای خوش نام این است.ان نیز به شمار می رود. عمده شهرت چهاردانگه تهران به خاطر بازار مبل و کابینت آن است.؛ اما چهاردانگه کجاست و چرا تا این حد شهرت پیدا کرده است.؟ تفاوت آن با دیگر بازارهای کابینت و مبل تهران چیست؟ قیمت ها در این منطقه به چه شکلی است.؟ جواب این سؤالات و بسیاری سؤالات دیگر را در ادامه مطلب با هم جستجو خواهیم کرد. ادامه مطلب را با مجله وارناسا همراه باشید.

در طی سه دهه گذشته، بخش کشاورزی جمهوری اسلامی ایران مصدر خدمات ارزنده ای به ملت و دولت بوده و نه تنها امنیت غذایی را در کشور فراهم کرده ، بلکه در سخت ترین شرایط نیز از است.قلال و کیان ملی كشور پشتيباني نموده است.. امروزه بخش هاي کشاورزی و مواد غذایی کشور با چالش های جدیدی مانند کمبود آب، شوري خاك، جنگل زدایی و بیابان زایی، تغییرات آب و هوا، رشد جمعیت (به خصوص جمعیت شهری)، آلودگی، و جهانی شدن مواجه گردیده و به اقتضای این موضوع باید برای حفظ این بخش های راهبردی و توسعه آنها در پی راهکاريابی برای مواجهه با آنها باشيم .

     بدون شک «کاهش و کنترل ضايعات مواد غذايي » یکی از مهم ترین زمینه های بالقوه راهکاریابی برای تامین امنیت غذایی کشور است.. ضايعات غذایی یک مشکل جهانی است.. طبق گزارش های منتشرشده سازمان خواروبار و كشاورزي( فائو) در جهانی که میلیون نفر از جمعیت آن از گرسنگی رنج می برند، یک سوم از مواد غذایی تولیدشده توسط انسان (بر مبنای محتوای کالریک آن) به هدر مي رود. ابعاد این مشکل از زیان اقتصادي صرف فراتر بوده و پیامدهای اجتماعی و زیست محیطی آن پایداری توسعه جوامع بشری را به نحو چشمگیری تحت تاثیر قرار می دهد: تخمین زده می شود که تولید این حجم از غذای هدر رفته در هر سال متضمن کشت در میلیون کیلومتر مربع از اراضی کشاورزی کره زمین (تقریبا معادل مساحت کشور مکزیک)، صرف میلیارد متر مکعب آب شیرین، مصرف میلیون تن کود شیمیایی، و تولید گازهای گلخانه ای به میزان تا میلیون مترمکعب (معادل دی اکسید کربن) است.. ابعاد خیره کننده این پیامدهای ضایعات غذایی نشان دهنده آن است. که ضایعات غذایی در شمار یکی از بارزترین مصادیق اتلاف و اسراف در جوامع بشری و انحراف آنها از معیارهای «توسعه پایدار» به شمار می آیند.

گزارش مرکز تحقیقات مجلس شورای اسلامی در دی ماه حاکی از آن است. که گندم و آرد عرضه شده به صنعت نان در ايران از كيفيت لازم برخوردار نيست. بخشی از گندم تامین شده کشور (اعم از تولید داخل یا وارداتی) فاقد کیفیت لازم است. : محموله های گندم به علت جذب رطوبت در زمان حمل، اغلب نم کشیده وزن شان دستخوش افزایش می شود. گندم مورد ذخيره سازی در سيلوها (که اغلب با افت کیفی در آن مواجه است.)به كارخانه های آرد سازي تحویل مي شود. این كارخانه ها، آرد باكيفيت را به مغازه هاي شيريني فروشي و كارخانه هاي بيسكويت سازی، و سبوس گندم را به مزارع حیوانات مي فروشند؛ این شرکت ها اغلب با تهیه آرد کم­ کیفیت از گندم نامرغوب، آن را با قیمت مصوب به نانوايي ها عرضه می کنند. اين الگوی عرضه، در کنار شیوه های ناکارآمد پخت نان، و کمبود صلاحیت کافی در نیروی کار صنعت نان موجب تولید و عرضه نان بی کیفیت و پُردورریز در جامعه می شود][.

     ضايعات مواد غذایی یکی از مظاهر بارز فقر اقتصادی و انحراف از پایداری توسعه ملل در دیدگاه جهانی است.. ضايعات مواد غذایی در حال بلعیدن و/یا تخریب حیات و منابع مورد نیاز آن در کره زمین و جوامع انسانی است.. بخش عمده ضایعات غذایی در كشورهاي درحال توسعه و کم­ترتوسعه­یافته از نارسایی در فناوری و مدیریت نشات می گیرد، حال آن كه ضايعات غذایی در کشورهای توسعه یافته بیشتر ناشی از نگرش و رفتارهای مصرف گرايانه است..

ضایعات تولید خرمای کشور نیز بسیار بالا است.. اظهارات ا. پور حیدری، رئیس انجمن ملی خرما در هرمزگان حاکی از آن است. که سالانه درصد از خرمای تولیدشده در ایران به دلیل فقدان خریدار در انبارها باقي مانده و به ضايعات تبديل مي­شود. ا.کاووسی، رئیس انجمن خرماي بوشهر با تایید وضعيت نامطلوب صنعت خرماي ایران گفته که ضایعات زيادي در تولید، بسته بندی، و حمل و نقل محصولات کشاورزی رخ می دهد. ا.خلیلی، رئیس کارگروه صنایع غذایی اتاق بازرگاني ايران در صنعت، معدن و تجارت نیز با تصدیق كمبودها در تولید، برداشت، جابجايي، بسته بندی، حمل و نقل محصول خرما در ايران ، از این عوامل به عنوان علل ریشه ای ضایعات خرما نام می برد. او همچنین تصريح كرده که با وجود جایگاه ایران به عنوان دومین تولید کننده بزرگ خرما در جهان ، بازاریابی ، توزیع خرما وظرفیت و عملکرد صنایع فراوری در آن بسیار ضعیف و ناکافی است.][‍‌.