بومهن بخشی از شهرستان پردیسِ تهران است.. این شهرستان در شرق است.ان تهران واقع شده و دارای دهستان‌های مختلفی است.. به دلیل خنک بودن آب و هوای شهرستان بومهن، بسیاری از پایتخت‌نشینان ترجیح می‌دهند که در هنگام گرما به این شهر سفری داشته باشند. در این مطلب برای علاقه‌مندان سفر، به معرفی بومهن می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

از آن‌جایی که بومهن در منطقه‌ای کوهپایه‌ای قرار گرفته، در فصل‌های بهار و تابستان هوای بسیار مطبوعی دارد. از همین رو می‌توانید به گردش در تمامی روستاهای اطراف این منطقه بپردازید و از تک تک لحظات سفرتان لذت ببرید. فصل زمستان دمای هوای در بومهن کاهش پیدا می‌کند و بارش برف، مسیر جاده را لغزنده می‌کند. به همین دلیل ممکن است. عده‌ای ترجیح به سفر نکردن در چنین مسیری دهند. البته اگر علاقه به برف و مواجهه با چالش‌ها دارید، باز هم می‌توانید به این منطقه سفر کنید و حتی در ادامه مقصد‌های چون پیست آبعلی را هم در برنامه بگذارید.

بومهن از توابع پردیس است. و این منطقه در ارتفاع بین تا متری از سطح دریا قرار دارد و در نتیجه آب و هوای بومهن از تهران بسیار خنک‌تر است.. به همین دلیل مسافران بومهن هوای بسیار مطبوعی را تجربه خواهند کرد و در فصل تابستان که بسیاری از نقاط ایران گرم و سوزان است.، ساکنان این نقطه از خنکای هوای لذت می‌برند. علاوه‌بر این، باید پاکیزگی هوای بومهن را در قیاس با شهر پرترافیک تهران یادآوری کرد که مزیت بزرگی برای ساکنان این منطقه ییلاقی است..

   در اسفند علي كشاورز، معاون وزیر جهاد و کشاورزی اعلام كرد که ضايعات مواد غذايي، سالانه موجب در اتلاف میلیارد متر مکعب منابع آب شیرین کشور می شود []. در زمان اعلام این خبر، کل ذخایر آب شیرین پشت سدهاي ایران .ميليارد متر مکعب و جریان ورودی به آنها . ميليارد متر مکعب بالغ می شد []. نیازی به ذکر نیست که وضعيت ذخاير آب در سال جاری هر روز وخيم تر شده است.. از دیگر جنبه های مضر ضايعات مواد غذايي در کفه عرضه می توان به تولید و انتشارگازهای گلخانه ای، کاهش منابع طبیعی تجدید ناپذیر، و است.فاده بیش از حد از منابع تجدید پذیر در تولید و عرضه محصولات کشاورزی اشاره کرد .

   همانند نقاط دیگر جهان ، ضايعات مواد غذایی در جمهری اسلامی ایران نیز یک معضل بزرگ به شمار رفته و مسبّب ایراد ميلياردها دلار ضرر اقتصادی، کاهش و اتلاف منابع ، آلودگی و ویرانی محیط زیست ، و فرسایش قدرت اقتصادی كشور است. .ابعاد ضایعات غذایی در کشور در تضاد کامل با چشم انداز ملی جمهوری اسلامی ایران و رهنمودهای اقتصاد مقاومتی است.. الگوهای ضايعات مواد غذایی در ایران شبیه به کشورهایی است. که طبق گروه بندی سازمان بین المللی غذا و دارو در جنوب و جنوب شرق آسیا قرار دارند؛ نظریات و اظهارات کارشناسان و مسئولان کشور در صنایع غذایی و بخش کشاورزی ایران نیز موید این حکم هستند. این حکم متضمن آن است. که ضايعات مواد غذایی در کشور ما بیشتر صبغه تکنولوژیک دارد تا ماهیت فرهنگی. از این رو بهبود فناوری زنجیره های تامین غذا در کشور یکی از اساسی ترین کارهایی است. که باید وجهه همت دولت و ملت در جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد. این کار باید در چهارچوب تنظیم «خط مشی جامع تامین غذا » در سطح ملی و اجرای جهادی آن در کشور تعقیب شود.

اما وضعیت در کفه تقاضا بسیار متفاوت است.. در فرهنگ ايراني - اسلامي، غذا مصداق تمام معنی روزي ، خیر و برکت اعطاشده از سوي خداوند متعال بوده و اسراف و/یا اتلاف آن از نظر اخلاقی امری ناپسند تلقی می شود. این باور نزد ایرانیان قدمتی چندهزارساله دارد : فرد ایرانی اغلب آن را در اوان کودکی در نهاد خانواده می آموزد و در تمام عمر خود با دل و جان بدان پایبند است.. علاوه بر این، فشارهای اقتصادی بر خانوار متوسط ایرانی در سال های اخیر موجب شده که ميزان مصرف مواد خوراكي در آن تا حدود زیادی کاهش یابد. این تغییردر الگوی مصرف را می توان در تغییرات قیمت وميزان مصرف محصولات اساسی غذایی در دهه گذشته مشاهده کرد( تصاویر و ).

   اگر چه وضعیت کنونی ضايعات مواد غذايي حاکی از اتلاف های اقتصادی کلان در سطح ملی است.، اما این وضعیت در عین حال حاکی از فرصت و فضای بسیار گسترده فراهم برای بهبود و رشد اقتصادی است.. دستیابی به نتایج مثبت در طرح های كنترل ضايعات غذایی (به ویژه در بعد فرهنگی) مستلزم کار چنددهه ای بر روی نسل های جوامع کشور است.. در اين برهه خطیر، لازم است. برای صرفه جویی و جلوگیری از زیان های اقتصادی-اجتماعی- زیست محیطی، پیشگیری از انحراف از معیارهای اخلاقی کارساز موجود در الگوهای مصرف غالب در جوامع ایرانی، و پیشگیری از غلبه الگوهای مصرف گرایانه و اسراف کارانه، با بسیج عزم ملي و به کار بستن مدیریت جهادي به مبارزه با اتلاف و ضایعات مواد غذایی در سرتاسر کشور بپردازیم.

     بخش کشاورزی و صنایع غذایی در شمار زیرمجوعه های حیاتی و ارزشمند جمهوری اسلامی ایران هستند که ابقا و توسعه نظام بدانها بستگی تامّ و تمام دارد. در سال های اخیر، این بخش با چالش های جدی مانند بحران آب، افزایش جمعیت، تغییر اقلیم ، فرسایش خاك و ... مواجه گردیده و از این جهت طلب کننده تغییر و تحول برای سوق یافتن به سوی توسعه پایدار است..