شرکت های ناحیه صنعتی آیینه ورزان، ناحیه صنعتی آیینه ورزان : واقع در است.ان تهران شهرستان دماوند می باشد .مساحت کلی شهرک 30 هکتارو مساحت صنعتی 28 هکتار می باشد. بعضی از شرکت های مستقر در این شهرک صنعتی عبارتند از : کارخانه تولید لوازم خانگی گاز ولگا - کارخانه پروتئین گلبانان - کارخانه صدف نارون پدر

از موضوعات فنی مهم در توسعه و تولید قطعات خودرویی، اطلاع از ارتباط سیستمی و بالادستی قطعات در مجموعه خودرو است.. فقدان و یا ناکافی بودن این اطلاعات بالادستی در مجموعه های تحقیق و توسعه خودروسازان، با ایجاد ضعف در تهیه اسناد ارتباط سیستمی، الزامات و رویه ‎های تست، روند توسعه قطعات خودرویی را با مشکل روبه رو می سازد و درنتیجه آن، مشکلات مزمن با ریشه نامعلومی را در مسیر داخلی سازی یا توسعه این قطعات ایجاد می کند. همچنین تکیه بیش ازحد به اخذ تاییدیه های خارجی باعث وابستگی به مجموعه های است.انداری خارج از کشور موانعی جدی بر سر راه توسعه قطعات خودرویی ایجاد می کند.

به دلیل تغییرات زیاد در تصمیمات خودروسازان، معمولا پروژه های بزرگ و بلندمدت از جنس توسعه محصول، ناقص رها شده و بازگشت هزینه مالی و زمانی سرمایه گذاران در حوزه قطعه سازی محصول جدید دچار چالش جدی می شود. این موضوع در کنار بدهی های بالا و بلندمدت خودروسازان به قطعه سازان، همواره اعتماد قطعه سازان جهت همراهی با خودروسازان در راستای توسعه محصول را سلب می کند.

قطعه سازی چیست؟ قطعه سازی فرایندی است. که در آن مهندسان فنی مجرب متناسب با نیاز صنایع مختلف با انتخاب متریال های مناسب وقابل تبدیل اقدام به ساخت یک نمونه از محصول در بخش قالب سازی نموده وسپس اقدام به تولید انبوه آن می نمایند.

 در گذشته برای انجام کاری و یا سهولت در انجام آن، وسیله ای ساخته می شد که کارها بهتر انجام شود. حتی ساخت سرنیزه فلزی و فولادی را هم می توان گفت به نوعی ساخت قطعه است که برای عملکرد بهتر نیزه ایجاد شده است.. امروزه قطعات صنعتی در کنار هم قرار می گیرند و دستگاه پیچیده ای را می سازند. اما باید در ساخت قطعه صنعتی دقت کرد و نکاتی را در نظر گرفت تا به کارکرد کل دستگاه آسیب نرساند.

یکی از مهم ترین مشکلات صنعت خودروسازی، نبود است.راتژی بلندمدت و آینده شفاف و روشن برای سرمایه  گذاری است.. به طورکلی به دلیل وابستگی شدید لایه مدیریتی خودروسازان بزرگ به ساختار دولتی، بخش بزرگی از بدنه مدیریتی با تغییر دولت ها، تغییر می کند و لذا عمده سیاست های اعمالی در این صنعت، عمر چهار یا حداکثر هشت ساله دارند.