ƾj

یکی از اتفاقات خوشایند دیگر که در پی پیگیریهای مداوم و تلاش‌های اهالی میسر شد ارائة پارچه سنتی دستبافت بیرجند در نمایشگاههای بینالمللی و توجه بازرگانان به این محصول بود. برای اولین‌بار در نمایشگاه نوروزی صنایع‌دستی مشهد، بازرگانان اماراتی لطافت و سبکی و بافت منحصر به فرد سنتی توبافی را پسندیدند و به تعاونی این روستا سفارش پارچه دادند.

شیوه بافت به این صورت می باشد که: ابتدا نخ های پنبه ای را به وسیله چرخ ریسندگی و چرخ ماسوره تهیه کرده و سپس در یک فضای باز به وسیله تعدادی چوب نازک و هم اندازه به اصطلاح محلی «چله ها را دوانید». بعد نخ های پیچیده شده به دور چوب ها (فاصله هر کدام از چوب ها یک متر می باشد) را به دور یک چوب بزرگ و ثابت شده به نام «نوورد» می پیچیند. جهت بافت می بایست نخ ها را با ماکو ردکرده و بعد از هر بار نخ ردشده دنده یا «دفتین» که به سمت جلو و عقب آورده می شود، نخ ها کوبیده و پارچه بافته می شود. وقتی ماکو از سمت راست رد می شود پاتلک سمت چپ با پا به حرکت در آمده (و بالعکس) و وردها را جابه جا می کند. به هر اندازه که پارچه بافته می شود متی و دستکش به وسیله هنرمند به حرکت در می آید تا پارچه بافته شده جمع و به دور چوب قطوری به نام «بالین» پیچیده شود. هنر حوله بافی با ترکیب رنگ ها در کل پارچه و حاشیه کار با خلاقیت خود هنرمند تولید می شود. البته ممکن است. برای طراحی یک بافته از نمونه هایی است.فاده شود که در زمان گذشته کاربرد داشته است..

حمایت هر چه بیشتر سازمان میراث فرهنگی است.ان برای حضور صنعتگران خراسان جنوبی در نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی، فراهم کردن وام، سرمایهگذاری در آموزش و بازاریابی عواملی هستند که برای رشد بافت سنتی پارچه و هنر توبافی باید مورد توجه قرار گیرد.

بافت حوله سنتی در خراسان جنوبی، با اصالتی به قدمت قرن‌ها و همانند گذشته با دستگاههای سنتی دو یا چهار وردی و ابزار کار ساده انجام میشود و هنر دست بانوان روستاهاست. کسب درآمد برای اهالی روستا که اقتصاد و معیشتشان به دلیل خشکسالی به خطر افتاده بود انگیزهای برای گسترش هر چه بیشتر و رشد کارگاههای پارچه بافی سنتی است.. با اوج گرفتن این عزم همگانی و شرکت در نمایشگاههای ملی، پارچه بافی سنتی یا توبافی از پستو و انبار روستا بیرون آمد تا به عنوان هنر و صنایع‌دستی ملی ثبت گردد.