قشقایی ها گروه هایی از انسان های متفکراین کهن کشورند وازپیشینییان خود فراگرفته اند که قسمتهایی ازوقت خود را صرف مسائل زندگی وپیدایش نوعی صنعت که در کرمان در دهای آنان است. بنماینددر تمامی تمدنهای دنیا وجوامع پیشترفته و عقب مانده ،این تحولات وجود دارد که موجبات رهایی مقدماتی انسان ازطبیعت را فراهم ساخته و راه صنایع واقعی را آسان می سازد که برای رسیدن به تکامل تدریجی انسان ها بهترین راه است.
با توجه به اینکه صنعت چرم در کشور ما از قدمت بالایی برخوردار است. و دامپروری و به دنبال آن تولید پوست نیز رونق مناسبی دارد؛ بنابراین با ورود تکنولوژی در این عرصه مطمئنا خیلی از هزینهها کاهش پیدا میکند. هرچه ابزارآلات و تجهیزات چرمسازی به روز تر شود، تولیدکنندگان میتوانند به جای هزینههای جانبی ناشی از دستگاههای قدیمی و مستهلک، سرمایه خود را صرف کیفیت محصولاتشان کنند.
صنعت چرم از پوست حیوانات است.فاده می کند. چرم یک منبع تجدیدپذیر است. یعنی دوباره تولید می شود. اگر چرم تولید نمی شد، باید با مواد عمدتاً مصنوعی که از منابع تجدید ناپذیر. کالاهای دیگری تولید می شد. چرم در طیف گستردهای از محصولات از جمله لباش تا کیف و کفش تولید می شود چرم به کیفیت زندگی روزمره کمک می کند. اما مواد شیمیایی صنعت چرم سازی در میزان کیفیت و دوام این کالاهای چرمی بسیار تاثیر گذار است.. این مواد و متریال شیمیایی در فرآیند تولید چرم نیز نقش مهمی دارند.
خوشبختانه در کشور ایران مشکل کمبود پوست خام و مواد اولیه چرمسازی وجود ندارد. هماکنون مواد اولیه برای کارگاههای تولیدی بیشتر چرم خام است. که میتوان آن را از مراکز مختلفی از جمله کارخانهجات چرم دولت آباد تهران، همدان، تبریز و ورامین تهیه کرد. از طرفی امکان نگهداری محصولات چرمی تولید شده به مدت طولانی در انبار وجود دارد؛ به اصطلاح بازاریهای این حوزه باید بگوییم که این محصولات خاصیت انبارمانی بالایی دارند. بنابراین تولیدکنندگان این عرصه کمتر نگران خرابی یا از بین رفتن محصولاتشان هستند.
این کارخانه که اولین کارخانه چرمسازی در ایران بود، سال فعالیت خود را آغاز کرد. در آن زمان تولیدات این کارخانه به کفش، پوتینهای نظامی و سوارکاری محدود میشد. جالب است. بدانید که محصولات چرمی این کارخانه صادر نیز میشد؛ سفره چرمی که این روزها در گاوصندوق هتل پولمن در شهر پولتای ایتالیا نگهداری میشود، این موضوع را اثبات میکند.