تاریخ زمین‌شناسی سلسله البرز به نوبه خود بسیار پیچیده‌است؛ به کرات در حین چین‌خوردگی‌ها یا بعد از آن پدیده‌های آتشفشانی ظاهر شده‌اند. مهم‌ترین مرحلهٔ این چین‌خوردگی‌ها به دورهٔ نومولیتیک می‌رسد. فرسایشی که طبیعتاً از بالا آمدن کوه‌ها ناشی می‌گردد بر اثر حرکات زمین و بروز چین‌خوردگیها و گسل‌ها در دورهٔ

قله دماوند در فرهنگ کشور ایران مظهر پایداری، است.واری و یک نماد ملی است. و به‌عنوان یک اثر ملی ثبت شده و به روش‌های گوناگون از آن به‌عنوان یک نماد ملی یاد می‌شود. کوه دماوند در سی‌ام تیرماه سال ۸ به‌عنوان نخستین اثر طبیعی ایران در قالب میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.

دامنه کوه دماوند در ارتفاع تا ۵ متری کاملا پوشیده از شقایق است.. این شقایق منحصربه‌فرد در دنیا شناخته شده و با نام شقایق لار و رینه در کتاب‌های معتبر گیاه‌شناسی جهان به ثبت رسیده است.. همچنین این منطقه از لحاظ مرتع و چراگاه بسیار غنی است.؛ حتی در ارتفاعات بلند دماوند نیز (زیر چهار هزار متر) از این بابت فقر چندانی وجود ندارد؛ ولی متاسفانه چرای بیش از حد دام‌ها، معدن کاوی و جاده‌کشی این شکوه بی‌نظیر را در معرض آسیب‌های جدی قرار داده است.. ارتفاع  تا ۵ متری دامنه‌ی این کوه است.وار در فصل بهار با فرشی از شقایق پوشیده می‌شود که متاسفانه این دشت نیز در معرض خطر جدی زباله‌های تولیدی توسط بازدیدکنندگان است..

در گذشته صنایع دستی؛ بدون آنکه کسی اطلاعات و آگاهی درباره آنها به جامعه بدهد، به عنوان بخشی از زندگی روزمره است.فاده و از نسلی به نسل بعد منتقل می شد. در روند تکاملی صنایع دستی غالبا مشاهده می شود که این صنایع در تقابل با صنایع جدید، از مبانی و ریشه سنتی خود فاصله گرفته و دستخوش تغییرات دنیای مدرن شده اند. رشته حوله بافی نیز همچون رشته های دیگر صنایع دستی از این قاعده جدا نبوده و از نظر حجم تولید و مصرف بسیار محدود، کم تعداد و منحصر به فرد شده است.. بر اساس مستندات تاریخی، این رشته از معروف ترین دستبافته ها و پارچه های پنبه ای و ابریشمی تولید شده در ایالت قهستان قدیم در قرون اولیه اسلامی فراوان یاد شده است.. در این نوع بافته مواد اولیه مورد است.فاده نخ پنبه ای می باشد که به عنوان پود لابه لای چله تنیده می شود و توسط دفتین زده شده و در واقع طی سه مرحله، فرآیند بافت آن انجام می شود.

کیفیت بالای محصول، بافت سنتی، روش کار منحصر به فرد، است.فاده از رنگ‌های گیاهی و منسوجات کاملاً طبیعی انگیزه سفارش این تاجران بود. سفارش شالهای پنبهای سنتی، حوله الیاف طبیعی که نخریسی و رنگرزی آن به صورت دستی و کاملاً سنتی اجرا شده بود و ارسال آن به کشورهای عربی و حتی اروپایی از جمله آلمان، هلند و فرانسه بازار توبافی را وسیع‌تر کرده است..

به صورت سنتی در توبافی یا تونبافی از نخ پنبه، ابریشم، کرکی یا کورگی و کودری است.فاده میشود اما نخ پشمی، نخ مصنوعی، اکریلیک و نخ کاموا نیز در جریان بافت این دست‌بافت‌های زیبا و ارزشمند به کار میرود. پارچه‌های ابریشمی به رنگ‌های مختلف از جمله ارغوانی سیر و بنفش و بسیار ریزبافت، بنام قنابیز و والا که در پارچهبافی سنتی منطقه است.فاده میشوند معروف هستند که از آن برای تهیه لباس زنانه است.فاده می‌کردند. از جمله مناطق بافت این نوع پارچه دهستان چرمه از توابع شهرستان سرایان بوده است..

شیوه بافت به این صورت می باشد که: ابتدا نخ های پنبه ای را به وسیله چرخ ریسندگی و چرخ ماسوره تهیه کرده و سپس در یک فضای باز به وسیله تعدادی چوب نازک و هم اندازه به اصطلاح محلی «چله ها را دوانید». بعد نخ های پیچیده شده به دور چوب ها (فاصله هر کدام از چوب ها یک متر می باشد) را به دور یک چوب بزرگ و ثابت شده به نام «نوورد» می پیچیند. جهت بافت می بایست نخ ها را با ماکو ردکرده و بعد از هر بار نخ ردشده دنده یا «دفتین» که به سمت جلو و عقب آورده می شود، نخ ها کوبیده و پارچه بافته می شود. وقتی ماکو از سمت راست رد می شود پاتلک سمت چپ با پا به حرکت در آمده (و بالعکس) و وردها را جابه جا می کند. به هر اندازه که پارچه بافته می شود متی و دستکش به وسیله هنرمند به حرکت در می آید تا پارچه بافته شده جمع و به دور چوب قطوری به نام «بالین» پیچیده شود. هنر حوله بافی با ترکیب رنگ ها در کل پارچه و حاشیه کار با خلاقیت خود هنرمند تولید می شود. البته ممکن است. برای طراحی یک بافته از نمونه هایی است.فاده شود که در زمان گذشته کاربرد داشته است..

حوله بافی به روش بافت سنتی که تماماً با دستگاههای بافندگی صورت میگیرد برای بافت انواع منسوجات با کاربردهای متنوع از قبیل حوله دست و صورت، حمام، است.خر، صافی، دستارخان یا سفرة نان، چادرشب، دستمال سفره، دستمال جیبی، شال سر، سجاده، لباس و دیگر به کار گرفته میشود.