بومهن یکی از شهرهای شرقی است.ان تهران و همچنین یکی از شهرهای شهرستان پردیس است. که در فاصله کیلومتری (از میدان امام پردیس) شرق آن قرار گرفته است.. فاصله بومهن از تهران (چهار راه تهرانپارس) کیلومتر و با شهر رودهن کیلومتر است.. البته فواصل گفته شده از مرکز شهرها محاسبه شده و با توجه به توسعه شهری میتوان گفت شهر بومهن از سمت غرب به پردیس و از شرق به رودهن مماس است..

یکی از چیزهایی که ما از سفر می‌خواهیم یافتن حس و حالی خوش است.. اغلب به دنبال تجربه‌ای هستیم که تمام خستگی‌هایمان را از تن بیرون کند. حال که متوجه شدیم بومهن کجاست، باید بگوییم این منطقه همان‌جایی است. که بسیاری دنبالش می‌گردند. قبل از همه چیز هوای خنک آن‌جا، برای ما فرصت فراموش کردن گرمای تابستان را فراهم می‌آورد. وجود جاذبه‌های تاریخی در روستاهای بومهن، لذتی چندین برابر را نصیب ما می‌کند و در آخر هم، تجربه طبیعت و دیدار از باغ‌ها و مزرعه‌ها هم نیازی به توضیح ندارد. در ادامه به برخی از این دیدنی‌ها اشاره می‌کنیم.

منطقه بومهن منطقه‌ای قدیمی است. و وجود آثار تاریخی در توابع آن، اثبات‌کننده این مسأله است.. در سمت جنوب این شهر دهستانی به نام گلخندان وجود دارد و واقع شدن قلعه‌ای تاریخی در این روستا (که ماجراهای مهمی را هم از سرگذرانده)، اهمیت بسزایی به آن‌جا بخشیده است.. از اهمیت این دژ همین بس که طبق اسناد تاریخی، در قرن نهم هجری قمری یکی از حاکمان محلی به نام ملک کاووس پس از شورش در برابر حکومت مرکزی به این‌جا پناه آورد.

- وسایل دیداری- شنیداری یا سمعی- ‌بصری، به آثار دارای هر دوی عناصر شنیداری و دیداری اشاره دارد که می‌تواند به تهیه و تولید این گونه آثار، یا ابزاری که برای ارایه این گونه آثار به کار می‌رود، نیز اشاره داشته باشد. تجهیزات دیداری- شنیداری فرایندهای مورد است.فاده در تلویزیون، فیلم‌ها، ویدیوها و چندرسانه‌ای‌ها (بازی‌ها، اینترنت، و غیره) را شامل می‌شود.

پیشرفت علوم و فنون در چند سده اخیر جهان را وارد عصر تازه ای کرده است.. در این دوران منابع دیداری شنیداری در حوزه های ارتباطات، اطلاع رسانی، آموزش و پژوهش به کار گرفته شد و فرهنگی جدید شکل گرفت. با گذشت زمان منابع دیداری شنیداری به کتابخانه ها و آرشیوها راه یافت. از این رو سازماندهی، حفاظت و ذخیره و بازیابی این منابع از اهمیت ویژه ای برخوردار است.. در این رابطه منابع دیداری و شنیداری تنها ابزار ثبت غیر چاپی مناسب برای انتقال شفاهی هنر و تمدن هستند. مواد دیداری- شنیداری در حوزه اطلاع رسانی،ارتباطات، دبیزش، منابع فرهنگی و تحقیقات نقش روز افزونی را ایفا می کند. همراه با گسترش فناوری های جدید، گسترش حوزه مواد دیداری-شنیداری به عاملی ضروری و اجتناب ناپذیر در همه کشورهای جهان تبدیل شده است.. در جریان این پیشرفت، مجموعه های مواد دید و شنودی همچون قارچ از هر سو سر بر آورده و باسرعت زیادی رشد می کنند و هر کدام از این مجموعه ها حاوی اسناد منحصر به فرد تاریخی و غیر قابل جایگزین هستند.

- مواد ضبط شده دیداری با یا بدون حاشیه صوتی صرفنظر از مبنای فیزیکی آنها و شیوه ضبط مورد است.فاده مانند فیلم ها، فیلم است.ریپ ها، میکروفیلم ها، اسلایدها، نوارهای مغناطیسی، ویدئو گرام ها، صفحات لیزری، خواندنی به شیوه نوری و... .

امروزه یک اثر دیداری- شنیداری بر پایهٔ محتوایش (برنامه تلویزیونی، مستند، ویدیو، غیره) یا بر پایهٔ قواعد جاری یک کشور (مثلاً سازمانی که مسئولیت تعریف این آثار را داشته باشد) تعریف می‌شود. منابع دیداری-شنیداری می‌توانند به عنوان منبعی برای تاریخ‌نگاران باشند.

تاریخچهٔ دیداری-شنیداری با تاریخ سینما، صدا و تلویزیون می‌پیوندد. به نظر می‌رسد که اولین تعریف عبارت این بوده باشد: «هر چیزی که کتاب نباشد، حتی واقع‌بینانه‌تر، هر سندی که به ماشین خواندن نیاز داشته باشد.» برای کتابداران، مواد دیداری-شنیداری، رسانه‌های ضبط‌شده و پخش صدا و تصویر ایستا یا پویا است.. آن‌ها با اختراع گرامافون توسط توماس ادیسون در سدهٔ میلادی به ظهور رسیدند. منابع دیداری و شنیداری پدیده ای جدید و عامل به کارگیری ارتباطات و تکنولوژی بوده و این منابع از سده ی میلادی به کار گرفته شده اند و در سده ی با سرعت چشم گیر و رشدی فزاینده راه خود را در همه ی عرصه های زندگی بشر باز کرده اند.