هنر نیز جایگاه پررنگی در زندگی شهریار داشت. او علاوه بر شاعری، در موسیقی و خطاطی نیز ماهر بود و یکی از نوازنده‌های بنام سه‌تار در تبریز به شمار می‌آمد، طوری که گفته می‌شود آن‌قدر خوب سه‌تار می‌نواخت که اشک است.ادش ابوالحسن صبا را نیز جاری می‌کرد. 

زبان مردم بومی شهرستان شهریار ترکی محلی بوده ، ولی زبان محاوره و گفتگوی عامه مردم فارسی می باشد که بیشتر مردم ساکن با آن تکلم می نمایند ، علاوه برزبان فارسی ، گویشهای آذری، گیلکی، کردی و لری به لحاظ مهاجرپذیری به ترتیب اهمیت در شهرستان رایج هستند .

استاد شهریار در اوایل تحصیل پزشکی، دلباخته‌ی دختری به نام ثریا شد و این دو مدتی نیز با هم نامزد بودند اما رقیب عشقی شهریار پسرعموی رضاشاه و شخصی پرنفوذ بود. ثریا، علی‌رغم اینکه به شهریار علاقه‌مند بود، در نهایت مجبور شد با چراغعلی سالار حشمت ازدواج کند.

حمایت هر چه بیشتر سازمان میراث فرهنگی است.ان برای حضور صنعتگران خراسان جنوبی در نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی، فراهم کردن وام، سرمایهگذاری در آموزش و بازاریابی عواملی هستند که برای رشد بافت سنتی پارچه و هنر توبافی باید مورد توجه قرار گیرد.

شیوه بافت به این صورت می باشد که: ابتدا نخ های پنبه ای را به وسیله چرخ ریسندگی و چرخ ماسوره تهیه کرده و سپس در یک فضای باز به وسیله تعدادی چوب نازک و هم اندازه به اصطلاح محلی «چله ها را دوانید». بعد نخ های پیچیده شده به دور چوب ها (فاصله هر کدام از چوب ها یک متر می باشد) را به دور یک چوب بزرگ و ثابت شده به نام «نوورد» می پیچیند. جهت بافت می بایست نخ ها را با ماکو ردکرده و بعد از هر بار نخ ردشده دنده یا «دفتین» که به سمت جلو و عقب آورده می شود، نخ ها کوبیده و پارچه بافته می شود. وقتی ماکو از سمت راست رد می شود پاتلک سمت چپ با پا به حرکت در آمده (و بالعکس) و وردها را جابه جا می کند. به هر اندازه که پارچه بافته می شود متی و دستکش به وسیله هنرمند به حرکت در می آید تا پارچه بافته شده جمع و به دور چوب قطوری به نام «بالین» پیچیده شود. هنر حوله بافی با ترکیب رنگ ها در کل پارچه و حاشیه کار با خلاقیت خود هنرمند تولید می شود. البته ممکن است. برای طراحی یک بافته از نمونه هایی است.فاده شود که در زمان گذشته کاربرد داشته است..

یکی از اتفاقات خوشایند دیگر که در پی پیگیریهای مداوم و تلاش‌های اهالی میسر شد ارائة پارچه سنتی دستبافت بیرجند در نمایشگاههای بینالمللی و توجه بازرگانان به این محصول بود. برای اولین‌بار در نمایشگاه نوروزی صنایع‌دستی مشهد، بازرگانان اماراتی لطافت و سبکی و بافت منحصر به فرد سنتی توبافی را پسندیدند و به تعاونی این روستا سفارش پارچه دادند.

حوله بافی هنر ساله دستان توانمند و خوش ذوق زنان خراسان جنوبی در روستاها است. که اکنون آوازه جهانی پیدا کرده است.. علی رغم اینکه کشور ایران در دوره‌های مهم تاریخی سهم عمده‌ای در پیشرفت و تکامل صنعت نساجی در دنیا داشته و از مناطق پیدایش و تکامل این صنعت به شمار می ‌رود اما متاسفانه امروزه پیشرفت علم و تکنولوژی صدمات زیادی به نساجی سنتی این سرزمین کهن وارد نموده است.. هنر صنعت حوله بافی ازگذشته‌های دور در است.ان خراسان جنوبی از رواج نسبتا خوبی برخوردار بوده که پس از چندین سال رکود با حمایت ها و برنامه‌ ریزی ‌های مسئولان خراسان جنوبی و  نظارت های متعدد و کارشناسانه و همچنین تلاش هنرمندان مجددا احیاء و در حال گسترش است.. حوله بافی یا توبافی از هنرهای دستی اصیل خراسان جنوبی است. که محصول آن از پنبه، ابریشم یا کرک تهیه می شود و در بسیاری از روستاهای این است.ان رواج پیدا کرده و هنرمندان از این هنر سنتی، درآمد صادراتی نیز...

ƾj